Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

Φυτεύγω Δεντρωώδω 19: Το Άπραγμα, το Π, ή "Το"

Φυτεύγω Δεντρωώδω 19: Το Άπραγμα, το Π, ή "Το"



"Σα βγεις στον πηγαιμό για το παραμμυθάκι
κράτα υποατομικό καλαθάκι"
Μπέλλαμυ Τάτσουμι


Οιδυοτελείες αποτελούν τέλος η μία της άλλης πρότασης. Μια πρόταση γάμου, μια πρόταση για "γάμα," μαζί δίγαμμα, F-word. Ας ονομαμάσουμε τη μια πόλη στην οποία παίχτηκαν οι γεγονότες αυτές Νικολαλεξάνδρεια Κφάλλα Ντα, και ας μπαμπατίσουμε την άλλη Πενικιλλινόη, την πόλη της χημειοτεχνηtits μεταβ:nο:λισμοσύνης, μυξεχνώντας την εντολή ΔιοΔεΤίμα τον Πατεραστή σου και τη Μητεραστή σου. Ωρολογονιμοποιός και Άγριο Πνεύμα. Φορτοεκφόρτωσέ τα στημάνα. Ας μην ποταθετήσουμε σε συγκεκριμένο χρωμοχρόνο το συγκεκριμένο περιστατικό. Όπως κινούνται τα πάντα στον χοροχώρο, είναι δύσκολο να δώσει κανείς εποχωρισμούς. Συντελούμασταν και συνάμα περνούσαμε ανάμεσα από βουβακτηρίδια με τα προβλεπόμενα αρθουρορεμπόδια και μεγκαλώδια. Μένω/ουμε με τυχαίους συλλοργασμούς καθώς με/ας τρώει το πυράγχος κι η δαιμοναξιά, τουταγχολυτιcome on... Τελετουργικά ρωτώντας: Πώς ακόμα και δύο Κόρες Σπερμαφρόδιτες Χριστοπαναγίων των Παρασίτων που κοιμούνται δίπλα στον Λωτρεαμόν εξακολουθούν να έχουν μια μάνα χειραντλία anal-σ-φάλλειας; Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστίγμα. Είμαι έξι χρονών και δε βλέπω την ώρα να μάθω να λέω την ώρα προκειμένου να κοιτάω συνέχεια το ρολόι μη βλέποντας την ώρα να πιθάνω, είμαι άλλα έξι χρονών κι έμαθα να παρασκοιτώ το μη-ρολόι. Πώς σκατά φέρνω και κάθε έξι χρόνια γίνομαι ατομάκη αλεξήσφαιρο ανταγιαννισμού, αλεξικέραυνο αστραπόγιαννου για τα λίγα φλυαράκια που ξέρουν πόσα σημαίνουν για μένα οι κεραυστραπές του φίννεγκαν; Φίνο εγγόν'. "Τέλος πάντων," είπε. Εμμονή-εγγονή-εγκοπή. "Μια εμμονή μ' οδήγησε να τον γαμήσω, μια εγγονή με έπεισαν να γίνω, μια εγκοπή στις εξετάσεις θα με κάνει να μην οδηγήσω." Μα η βιτρίνα στο σιλικονοστάσι συγκοινωνεί μέσω της αθωόνης με τη συγκοπή της θηλυκόνης της Βιτριόλης. "Στο όνομα της αγαπνιγμένης μου, να μη με συγκινούν οι νέες ορλεάνιδες," έλεγα. Φορτοεκφόρτωσέ τα στηστύση. Τελετουργικά ακροβαπαντώντας, πατώντας και πηδώντας από τον γκεσταλτήρα: όσα με έκαναν να τη λατρεύω τα αναγνωρίζω πλέον, ένα προς ένα, ως τους βασικότερους λόγους για τους οποίους με αηδιάζει. Η συζήτησή μας για προσθαφαιρέσεις συνόλων γίνεται απλή μέθοδος για να αφαιρέσει το συνολάκι, αλλά [...] τζάμπα η πτήση. [...] δεντρόποτε περνάω μέσα από έλεγχο αεροδρομίου τσιβαδπτίζοντας τη νανσυσινατραπό της χώρας του Beauté-Beauté πάνω από τα Οπουλάχεια Όρη με τις πιθανότινάναι, κι αναρωτιέμαι αν στα σαρανταποδαρέσω, "πεθαίνεις, πεινάνε," αν θα είμαι ακόμα καρεκλοποδολάγνος ή αν θα έχω γίνει ηλεκτρικός καρεκλοκενταυρομάχος, κι άνθα κούω φωνές, "τι κάνεις με τη ζωή σου," φωνάζω ακοές, "τράβα ν' αυτοκτονήσεις" - και ούτως καθεξής. ΜΚΟθελώς, τότε, γίνομαι τακτικός ψεμοδότης σε κλινικές λεπροδοσίας, γίνομαι ο φοβοσκαιδείμαρχος, ο αφαιρεσιάρχης της ευφραδιαφορετικότητάς μου, γίνομαι φορμφολλοουζφανκσιοναληστής από φανκσιονφολλοουζφορμητήριο, μα αναρωτιέμαι αν μπορώ να α-φ-αιρέσω και πω πώς και πως ο λόγος της επιστήμης της βίας και η βία της επιστήμης του λόγου, η βιολογία αυτή συνοψίζεται στο διπλό μόττο arm allows action; action allows arm, η χρησιμότητα της θνησιμότητας και η θνησιμότητα της χρησιμότητας στην σεθελωτρελοκομείωση, η κατασταλλαγματικότητα [ύμνοι μυικής μύησης]: το αγγιγματοποίητο (deforestation) σε αντίθελξη με την ανταλλαγματικότητα [λίμνη δυικής ποίησης]: το απραγματομύητο (before a station). Φορτοεκφόρτωσέ τα στοσύστημα. Κι όμως, η κυνωνία λειτουργούσε με στατιστοδιαολιστική δακρύβια. Όλοι μάς λέγαν "τι ωραία που είστε ερωτευμένοι" και όλοι μας λένε "καλά κάνατε και κερατωθήκατε, δεν πήγαιν εάλω άλλωστε." Κι έτσι αναρωτιόμασταναν υπάρχει συμμετρία ή ασυμμετρία ανάμεσα στη σχέση της συμμετρίας με την ασυμμετρία. Παράδειγμα: εγώ να τα 'χω με ένα άτομο (εσένα) κι εσύ με τρία. Θα την πείραζε άραγε αν την απατούσα και για να καλύψω τις ανασφάλειές μου ομοιοκαταληκτούσα με μια πατούσα; Ανκαι ειμαστεναχωρίσματα, η περαπτοκακοκαιτοκαλειδοσκοπιοειδής κβαντιφατική παραλληλογραφία που μου ζητά να της γράψω και να τη γράψω μετά από τόση βιντεοκλυσιστρατοσφερομοναξιά μού θυμίζει τις τόσες φορές που η σιωπή της με κόμπλαρε, μα η σιωπή μου ήταν κομπλέ, με προδιαθέτηση ή προδιαθεσία και ελαχιστοποίηση πιθανότητας συνάντησης βλεμμάτων. Κι εφόσον ανάμεσα σε υμνημυώδη αρσενοθηλαστικάκια που λονδινοπαθούν γυνηκώ την κυνιγότητα σε μια κυναίκα, ως γυνγυανγκολόγος, είχα καταλάβει τη σωμακυματικά της διπλή αγανάκτιστη ενέργεια, μισή Αποδεκάτη, μισή Αποδέχιδνα, το ότι μισή μιλά με κερδοχτύπια και μισή με καρδιοσκοπία, το ότι ήταν από πάντα και ταυτόχρονα Σελύνη και Σεδένη, Σαγήινη και Εξωγύμνιη. "Τέλος πάντων." Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστομάχι. Εικονιορτοεκφορτφτύssimo. Συνπαρξύσματα ξεσκονιορτοκυαλιού κι αυτή το βιολί της Μάλη Μπούμκενς. Τη ρώτησα από πού βγαίνει το ψευδώνυμο "Εκάβη" και μου εμυστηρεύτηκε πως έπρεπε να φωνάξουν το ΕΚΑΒ όταν συνειδητοποίησε πως το βαφτιστικό της είναι Γελιοτηστιγμηπουτογελιοπαύη. Όποτε τη δάγκωνα ήμουν Εκατ'οστά μακριά από τα χείλη-οστά. Η Λαβκράφτρα μου οικτρυβόταν τα μυρμηγκοφιλιά της και συχνά γινόταν μια iδιοκπτασία (αφού μπορείς να πεις ΟΠΚΕ και διόπτρα, μπορείς να πεις και αυτήν τη λέξη!). Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστόμα. Μέσα στο κρύο, σταμάτα να προφέρεις καθαρά τις λέξεις κι ίσως κατανοήσεις πως δεν είναι παράγωγα εννοιολογικών ταξιδιών όσο ονοματοποιητικών κι ηχομιμητικών μπουρδοκυκλωμάτων. Εκεί. Νησί. Εκκίνηση. Επιβράδυνση. Επιβράβευση. Επιβράδυνση ως επιβράβευση, επειδή περπάτησες πολύ στο κρύο και το σώμα σου ζεστάθηκε. Επιβράβευση ως επιβράδυνση, επειδή τα μυαλά σου πέρνουν αέρα, στο κρύο. Επιβράδευση. Επιβράβυνση. Επιβρβφση. Επιβρδνση. Επιβρδφση. Επιβρβνση. Δεν περπετάω άλλο. Δεν περπετάω τίποτα. Δεν πετάω τίποτα. Κρατάω τα πάντα. Πετάω πάντα. Κρατάω τίποτα. Είμαι κρέπα. Είμαι πάντα. Όχι τάο. Αν είμαστε όντως αδέλφια (πού ξέρεις) τώρα που διασταυρώσαμε τους δρόμους, τα πυρά και τα είδη μας, θα έχω βρει χρήση για τις λέξεις "αιμοδείκτης" και ¨οδομείκτης." Ακόμα κι αν εγώ που μπορώ να τη δω χωρίς η ίδια να μπορεί να δει τον εαυτό της ή να δει εμένα τώρα που την κοιτώ, εξακολουθώ να μην μπορώ να κοιτάξω τη στιγμή που τη κασουχτίζω, τότε δε χρειάζεται να απορώ εάν θέλει να πιστέψει πως τη λυτρώνει να eggloveίζεται στα θασεπνιξομάντηλα. Ορκρόκος και καττσώφλι: Προς γλώσση και συμμορφασμό, μπαίνω κάθε μέρα στο μπεκροταφείο, ουισκάβοντας μια λεφτυαριά τη φορά, σαν Τομαχοκουσποκουσάι νεκρηφύσταμαι και φιλευσπλαχνοφαίνομαι με τον πεζό φωσφορουχισμό μου ζωγράφοντας μαργκωρομπιμπασογραμμές παίζοντας με αναπαυσουενειρηνίσματα σιδήρου. Δεν πρόκειται για αστείο, είναι προειδεπώαση. Υπάρχουν βλέπεις ενεργητικές παθήσεις όπως η σφυριγμορίτιδα, η αμαρτυριοσκληρυνσόμνια, το σιδηρολοστρακόσπερμο εγώ, που όλες κόβονται με αληθοπρίονα, μα κάποιοι ειδήμονες επιμένουν πως χρειάζεται και η γνωσανοσία: να μην ξέρω εάν όντως έκανα σαγαπούσαπς ή εάν όντως ήθελα απλώς να σε γαμήσο σουπς. Συνοπτικά, ας πούμε ότι διατηρώντας στην κατάψνυξη τα φρυδακαλοκαίρινα ομαόμματά της, συνοσφρητικά θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε την εταιρογένεση της lilly-πουτανιάς της, εάν συνακουστικά ουρλιάξουμε καταναώντας την ανειπερωτικότητα της μυστικοπαθωότητάς της, αποφεύγοντας συναπτικά να κουλουριάσουμε στον pussαιmanδύα αιωρατότητάς της, οπότε συγκευστικά ας σιωπήσουμε. Η αρχή και το τέλος αποφάσισαν να κάνουν μια καινούργια αρχή και να δώσουν/ξεκάνουν ένα παλιό τέλος. Αρρέστειά μου, γλυκειά Δυσελξία. 

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Φυτεύγω Δεντρωώδω 18: Θαυμασφάι "Η Αμαγεία" ή Upon Siloencing the Hanspbroken

Φυτεύγω Δεντρωώδω 18: Θαυμασφάι "Η Αμαγεία" ή Upon Siloencing the Hanspbroken



Voice was vice
as she remain'd
skyperactive.
Ισσαντόρ Κοντυκάσι

Γιαπανταθασαγατέμνων, εισπνέω και προφυτεύω, όσα αίγινα νίδι, φλογέρος, λένε, θα πάει πριαποπέσιμο ή αποαποστασησχέσιμο βαρκαριαίο, άλλη μια απόδειξη ότι οι φωτοκοπιαστικές προσπάθειες δεν ανταμοίβονται, όη θωποιός πεθαίνει από βιασυνιστωσανίδι, αποκόλαση από το νερό ως τέτοιο, άλλη μια απόδειξη ότι το πιο μαγικό φαινόμενο στον κόσμο είναι ότι θα μας φάει η αμαγεία, το σύμπαν μέσα σ' ένα φαβελανίδι, η μεγαθηριοδαμάστρια κτηνίζεται, πλην αντιτέχνης και γυναιξί, το χέρι της πάνω από το δικό μου αποκινήθηκε, έμοιαζε με τα νιάτα της Τζάκι Μαξί, καθώς υποκοιμήθηκε. Ας επανέλθουμε στην ιστορία του επιπλεωφορείου, να χνωριστούμε καλύτεραλ, εάν όντως υπάρχει βαρκαριαία αποκόλαση είναι η συζήτηση ένασπρος έναν, ε, ξπεριζώνοντας ανεμμονές, σταμάτια να τη σκέφταις, ε, έστω και για μιάστη γμή, συγκεντρώσου στα παλιά νοήματα του Ερωτίμο Θηλύρη: Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στον μύθο του Παραμορφέα και της Παραπλευριδίκης και στον θυμό της τετραγωνίας του Κυκλώτ; Η διαφορά ανάμεσα στα θερμοπαρακαλόγραμμα και στα παρεμουμιαπίπεδα πόσο να διαφέρει από αυτήν μεταξύ μεσοτυχίας και αντιστυχίας; Τα εγκαρδάκρυά του απαντήσεις σε προσευχομαιναβρεξάγονα εδάφη αμολυβδοθηκαιολόγητων μετακινοήσεων, η θυμολογία της μυθολαγνείας να γίνγκει αντίσκοινό της και η μυθολαγνεία της θυμολογίας να γύνη αντίσπηξή του. Ευτυχώς περιτριγυριζόταν από τις στρατιές της Διασπασίας ("προσό-χιχί!"), φραντσκαφκάσιοι αεροδρομοκράτες, μισοί παιδερασταφαριανοί και μισοί δεγκζεροπουπαοκτζήδες, ξυπνώντας στη μέση της Νύχτας εξαιτίας της ανάμνησης των χρυσών δοντιών από τ' οδοντοκρεματόριο νιώθοντας ευνοχές για όποιον έχει δεσποτιφάει και για όποιον δεν έχει να φάει, η ζωή του καθαρός παρασιτοϊσμός (καθώς το Παρασιτώ βασίζεται στο Αρχατέλλον Παρασιτάο), έγινε ο ανθρωπώλης στο μαλαρκτικό ψύχως ή το απανθρυπαντικό αντικό λιτικί πτύχης, ή [...] ή [...] ή-ει-σπνέει και προφυτεύει εν προώδω την παρενθέωση Α', (σαγγίζω και βάζεις ότι προϋπαντύρξε saggύλες), κάποτε ξυπνούσε γλυκά καθώς ουρλιαχτίδες έμπαιναν από το παράθυρο, μα τώρα εκπνέι και προφυτεύει, αφού καταμέτρησε τις παγακίδες που τεχνηεντοσθίως αγαπέφυγε κι αγαπέρριψε [ΣΑΤΑΝ, ΝΤΑΜΑ, Η ΣΟΡΦΙΑ ΟΡΦΕΟΣΕΙΡΑΧ-ΔΟΛΟΞΟΛΟΤΛ ΚΑΙ ΦΩΣΙΑ ΠΑΠΑ-ΜΙΔΑ, ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΑΔΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΗΧΑΝΟΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΩΝ ΑΡΜΑΤΩΝ, ΡΑΜΙΑ, ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ, ΣΑΚΙΑ, ΝΕΣΚΙΑ, ΝΤΙΚΩΝΣΤΑΝΑ, ΑΤΙΜΙΤΣ, ΝΤΑΡΕΑΝ, ΜΠΑΓΚΙ, ΙΑΜ, ΒΙΕΣ, ΜΑΤΥ, ΕΛΗ, ΛΙΒΕΩΡ, ΦΑΙΗ ΜΕΝΕΞΕ, ιδρώθηκαν μετά από χρόνια τυχαία και χαιρεκακίθηκαν στο όνομα μιας αρχαίας καταστροβιολογίας που απομεινάρια της έμειναν στο κοινό τους κατάστρεμμα, ΡΑΣΑ, ΜΑΚΑΡΝΤΙΑ Η ΠΤΩΧΙΑ ΤΩ ΝΕΥΜΑ, ΛΕΑΙΝΑ ΞΕΣΚΟΝΟΠΕΙΝΑ], με μια αυνάσα θυμάται τη συζήτηση πριν από τα χρόνια της τεσσεραμισού, όπως ακουγόταν στο ραπδιόφθονο: "σχολιάζετε κι οι δυο την αφέλειά σας του να σχολιάζετε πως δε σας αρέσει του μετώπου σας η αφέλεια / σχολιάζεις μέσα σου πως δε σε νοιάζει πως βάζεις κιλά γιατί μαγειρεύει τόσο τέλεια" - "χαχα, τι είπε πάλι" αναφθονεί ο χρυσανθυμαμαικαλαμουχεσπί τετρακοσιαταίσαρας - και μετά εκπνέει και, εκπεμπναί, ω, παρενδέυση Β', ω, ΔΕΣΠΩΣΠΟΝΑ, ω, αυτό που προφύτευσε και ο γεωμαίτρ, αιγ-ώ, αυτή που του χάχρυσε το άγγρηγμα του μιδενός, ω, [Νιώθει μια αδυναμία, αδυνατεί να νιώθει, νιώθει να εκφράζεται, εκφράζει ό,τι νιώθει, αδυνατεί να εκφραστεί, εκφράζει την αδυναμία της, νιώθει ότι αδυνατεί να εκφραστεί, νιώθει ότι εκφράζει την αδυναμία της, αδυνατεί να νιώσει ότι εκφράζεται, αδυνατεί να εκφράσει ό,τι νιώθει, εκφράζει πως νιώθει μια αδυναμία, εκφράζει πως αδυνατεί να νιώσει, νιώθηση, αδηνομία, υγρέκφραση] και οι εξηγαστήρες φαντασιωπούν μαρκησιστικές ΣανταΦιώσεις σε μια δίνη οδυνηρής άρνησης της οδύνης στο γνωμης:αποσκοπείο της μετέπειτα μεγαλύτερης οδύνης (και δεν ίσχυσε ποτέ το ίδιο για την ηδονή - η εξαπάντηση της εμμονομαγείας σε διάλογο με την πολυσαντροφητικότητα), και, ω, παρένσφρηση Γ', τουτέστιν, η τελευταία προφυτεία γνωστή ως απομυθεπώαση και ως "ακομηεδώεσυ" και ως #συνειπωδίεση, γνωστή και ως η σωστή γραμματική κλίση [ωρωπώς, ωρωπού, ωρωπότε, ωρωγιατί, χαρωπώς, χαρωπού, χαρωπότε, χαρογιατί, χάρος σκοπός, χάρος παππού, χάρος τότε, χάρος-γατί], τουτέστιν, το αντικοινωνικό συμφώνι που ελεύθερα βούλωσε, ήταν φιλοστοϊκός οργανισμός, η φυσιολογία της θηλής της είναι η θησειολογία της φυλής της, η μορφή της είναι Μπουτοτσέλο, περδεύεται, ζαλίζεται, στροβιλίζεται, εκτραχηλίζεται, ξεχειλίζεται, ξεκοιλίζει, ίσως κάποτε πιούμε μαζί το μη-αντιlipton τσάι μας, Πάτερ σειρηνειρμών Κοέν τοις ουρολογικής κλινικής συνάντησε τον Νουβέλ Βάγκνερ και από κοινού τραγουδούν:

Ωσταυτή είν' η steelα στ' ωστικό ποτάμι Λαιμοσφιγγουάνα
Που εκφυλοσοφεί το ουμπουντουάρρητο ανηδείπωτο.
Οσταυτί είν' η χάλυβδη π' ανυπακούει στ' όνομα Μορτσουγκράνα
που ξεπέτσιασε τον Μαστροξεπέτο, τον ξετσίπωτο.

Με τα γλυκοπιοτρόνιά μου την πίκρανα. (Προσό-χαχά!)
Κροράκι Αφής. Αφέντης ΜακΓκρα.
Τα φεγγαροφωτόνια έχω για δίκρανα. (Προσό-χεχέ!)
Γρεράκι Αφ'ής. Αφέντρα Μαργκ-Ρά. (Ρε!)

Μαζί συνθέτουν το Alice-ο-Πρίαπο, μα τα ποζεροτρώνια κυνηγάν τους εφήμερους deadendεχνους, μαμόνος του τραγουδώ το δεβλεπωτηνωρατόριο μιλώντας τημ αργκώ ενός εσκυμμένου επαρσιθαρρίστα σε συμπαράστυση ενός συνωμωσαϊκού φρεσκειμένου, αποδεικνύοντας συνεχώς πως δεν την ενστοικτίρω, εξισορρωπώντας την καλούμενη ποιότητα της ποίησης επικαλούμενος την ποσότητα της πόσησης, για να καπνίσω τον χρόνο που μεσολαβεί ανάμεσά μας και να τον εναποθέσω στο αβασταχτοδοχείο γιατί ήταν η μόνη που μπόρεσε να διαβασίσει την καλιγουλογραφία μου, μα δεν έχω βρει ακόμα το θάρρος να της διαβιβιάσω την αυτοβιαιογραφία μου ίσως γιατί ακόμα δεν την περιέχει. Η αυτοαναφορική παζλογία του Οκτικό:στάβιο Παθλ ίσως ονοφείλει ν' αρχίσει με μια φροϋδοποιό διαμφορά, ο Salviator Sigmundi Fraid Κωλομπράτσος προσθέτει στο Stratego το Superstratego και το Stratid που θα μεταβιφράσουμε σε Στρατεγώ, Υπερστρατεγώ (ή/στις κατά περιπτώσεις Καταστρατεγώ) και (δε θέλω να) Στραταυτό (προσώ-χοχό!), με παρέγωγά τους τον Στρατεγωισμό και τον Στραταλτρουισμό που με τη σειρά τους, σε κρυψηλές δόσεις οδηγούν στη μετατροπή του Υπερστρατεγωισμού σε Υπεραλτρουισμό και τανάπαλιν σε μια μάχη πραγμαμυστικότερων εναντίον μεγαλεπιβολικότερων προσδοκιόνων. [Στην πράξη, αυτή παίζει ζογκλυρικά φολκλαρυγγικά μαζί του με το Στρατεγώ καθώς αποφασίζει να (την) ακομακρίνει γιαναμηνκριθηκολογήσει προσβλέποντας και ταυτόχρονη υιάφεση αμαρτιαμάτ και κορύφεση ιαμαντική.] [Απόστρωτος λιθόστρατος απόστροφως εσωτρέφεται προσμένοντας το Σκωτάδι μακριά από τη Λιθοστράτη.] - θα χειροδωροκήσω τα Υπχάροντά μου με τα προκτερίσματα προτού εκφραστώ και νιώσω ότι θε να υποχθώ στην Αδηνομία για να ανακαλείψω το πρεσβούτυρο που θα επιτραχύνει το γνωσοκομειακό ασθμαινοφόρο που κουβαλά τη δειλοβγαινετική εξέλεξη μιας υπογλώσσας, δεμουεπιτρεπιστήμη διαστροφυσική, τελικό αποκρυσταλινικό αποκριθικοφυλάκειο, κι άραγε πώς θα ένιωθε αν πέθαινε πριν προλάβει να τη(ς) ξαναμφιλήσει, ούτε αδαμκαιευεληξιαρχεία, μήτε ευλεξία, ούτε δυσλοξία: μονάχα μία πανυπέτρατη και εμταφική αλεξία, θα με κάνει να τελειώσω, κυνκική περσεφωνία, βρισκειtitty ναγαπά και το σκαοτώνει αποαπόστπαση, η μικρούλα μου τηλεφόνισσα. Έμπηγε. Αθυρόφοβα. Έφαγε. Αθόστομα. Έφυγε. Αθεόρυβα. Ποτεμηλεσποτεδεθασαγαπομητρεμνήστρα. 



Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Φυτεύγω Δεντρωώδω 17: Μηχανάλυση Χαϊκόσημου



Φυτεύγω Δεντρωώδω 17: Μηχανάλυση Χαϊκόσημου

Φτερατόμορφη 
Ερρατώ κιο Σερωτών 
Αποκριστάλως.
Μπόρεις Μπασσό

  1. Φτε: Κατακάθε κυπέλλα κοντάρ του τουρλένεται. Κοιτακάθε λιγόρι καϊντάρ της υποκρλίνεται. 
  2. Ρα: Οι φαλτσοδέτες των γυμνοπωδών της στο πέπλωμα της στηθομοιχίας του.
  3. Το: Η συνθετική κίρκη κι ο ζεμαπιστός πληνθηριασμός της στον μνήμνα του μησεμέλλιτος.
  4. Μορ: Ο Καρλεκίνος που τημπήρε Γιαπινέζα, η ολημούσα και ο ολιγολογοποιός [ρεμέρα της Μαρμοτοσύκλα].
  5. Φη: Η μηνακουστιλενοιαλλοκαθοριστήρωσή του και ο φιλαυτηριασμός των πλυγμών της που απαστράπτονται των ενδοιαφορόντων τους.
  6. Ερ: Θα τη φέρει μπροστά στο σποροθετικό και ταυτόχρωμα απαρνητικό διπλωτό πρόσιππο του Οιανού που θα βγάλει και ξεβγάλει σκασμό, θα πάρει κι αντιπάρει σπασμό [Εκάτη Πέμπτη Αυγούτσου-γούτσου με Εκάτη Empty Οιωνουαργίου]. 
  7. Ρα: Θα τον φέρει καταδικοστρία τρεμέτρα κάταπτη καταπακτίνα της παλτόφακας της μετρμητρότητας.
  8. Τω: Το εφαμηβαίο σταξίδι στην αγαπωγή: η λαγνότητα των χτυποχρεώσεών της και η χτυποχρέωση της λαγνότητάς του γίνονταν ένα καθώς έπαιρναν σερλοχολμηρές αποφάσεις καβαλώντας βερνερχερτζιανά κύματα και μετατέρπονταν σε μεταναστερισμούς με αναπαραναστεναγμούς. 
  9. Κιο: Βεροιαφικέισον, για όσο οξυθυμούνται την Παρακατουρίνη και απαρέσκονται στην αυτοπυροβολή [το λινκντείν αστί φαυλοεφείν]. 
  10. Σε: Αφότου μπουκούμπωσαν το θεωριακαιπραξιμάδι τους και μετά το χαοσκαιταξιμίδι τους στη Νιωθωμανιακή Αυτοκριτικαρία, αυτός ήταν αποσπυρέτης της Μαυρηλίας και αυτή κρυπυρέρτρια του Ζοχάρ Ντε Απονευράλ.
  11. Ρω: Ήθελε μόνο να τρώει τις ακρονυχίδες της και να γράφει τ' όνομά της σε μορφή παραστοιχίδας.
  12. Των: Ήθελε μόνο να της προσφέρει αφηαιρεωμένη σκαλπωρή ψιθυριδίζοντάς της "Προστατπού να κινδυθούμε κυρία νωτιαιοδιοικητά;", μα αυτή του επαναλάμβανε απομερίς κι ολοβραδίς πως "Η παναγιά δεν είναι παρά ανασπαργαναθεματισμός της παγανιάς."
  13. Α: Ο Υπαρχείαλλος θέλει να τον σκοτώσει, ματώσοι και τόσοι σκατώσοι-καμπόσοι... εκπληγωμένη πυροφυτεία, εκπληρωμένος δολοφόρος θα κατασχέσει αποαπόσταση ["όπως αντικαταστήσετε κάθε πρόθεμα προ- με το πυρο-"].
  14. Πο: Οι ρεφλεξικολογικές παραπροϊμετυμασίες τους ήταν συζευξυνόγυαλος κι ανορεξύσματα κόρτε παλιού, μπιφταίει ό,τιλαχεινικών, πεοχειλικών και έμμρινων αντιρρύσεων [δυιλιτήριο καταφάγιο]. 
  15. Κρι: Πιτζεϊχαρβαλωμένα έγχορθα ηχούν κατακαθώς η μημεξεχνολογία της φλογοτεχνίας αντικερίσταται από το απειρέμφυτο της εγκυοπής της [μερέμα τα μερεμαίτια]. 
  16. Στα: Τοπαθέτησε τους πνυχτοθήλακες εκεί που κάποτε μαζιεύανε γμουργμούρα για "ναναστενάξω νατωνψύ και τηνύναστινάξω νατωνχή."
  17. Λως: Yπερβερτκτικά μαυρομουνιστικά ξεπουλάκια, του μπαρουχαλάκια δεσποινόζα, πλεθαίνουν μακριά.