tag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post3932309114733793981..comments2023-04-07T02:33:37.651-07:00Comments on οnesecbeforetheend και ό,τι προκύψει.: Η Εωσφορική Φύση της Πληροφορίας ή η Πληροφοριακή Φύση του Εωσφόρου.onesecbeforetheendhttp://www.blogger.com/profile/06580978572543860091noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-84116611406824672322014-06-18T06:13:24.434-07:002014-06-18T06:13:24.434-07:00(Τα πληκτρολόγια που δε συνεργάζονται είναι συνιστ...(Τα πληκτρολόγια που δε συνεργάζονται είναι συνιστώσες αλλαγής της γλώσσας).<br /><br />Καλησπέρα και πάλι. Νομίζω πως οι Liddell & Scott διαφωνούν για τη σημασία του "διαβάλλω": <br />http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry=diaba/llw<br />Βασίζονται βέβαια μόνο στην κλασική εποχή, μα τουλάχιστον για τότε η έννοια της συκοφαντίας, υπήρχε μεν, ως δευτερεύουσα δε. Γενικά δεν υποστηρίζω κάποια "λανθασμένη" χρήση της λέξης. Το να είναι κάτι αδικημένο νομίζω πως δεν το καθιστά και λανθασμένο σε πολλές περιπτώσεις. Η προσέγγισή μου είναι μια σύμ-πτωση, ένας κύκλος σημασιών που επανέρχεται μέσω συμβόλων στην αρχική του θέση. Σύμφωνα με τους ανωτέρω, "διαβάλλω" σημαίνει -κυρίως- θέτω σε διαφορά, βάζω ενδιάμεσα. Κάτι τέτοιο κάνει και ο σύγχρονος δαίμονας του Μάξουελ. Έτσι έχουμε μια επανάσταση της έννοιας της λέξης, επανά-σταση πλανητική (revolutio/revolve), όπου μετά από μία πλήρη περιφορά η λέξη φτάνει σε κάποιο προηγούμενο της σημείο της ίδιας περιφοράς, αλλά σε άλλο χρόνο και τόπο (Ο Κοπέρνικος μιλώντας για την επανά-σταση των πλανητών, πίστευε ο ίδιος πως δεν έφερε κάποια "επανάσταση" στην επιστήμη μα πως αναβίωσε μια αρχαία γνώση). <br /><br />Η καθαρή, στυγνή, εκ των υστέρων γλωσσολογία οπωσδήποτε με βρίσκει απολύτως σύμφωνο στα όσα λες. Δε μπορώ να χρησιμοποιώ τη λέξη "αυτοκίνητο" όπως τη λέξη "αυτοδιαχείριση".<br /><br />Η καθαρή, στυγνή φιλοσοφία από την άλλη δεν αφήνει χώρο για αρκετή ποιητική. Όπως και η γλωσσολογία, δε μου επιτρέπει να φέρω την "αυτοκίνηση" ως ουσιαστικό δήλωσης αυτοδιαχειριστικής χειρονομίας. <br /><br />Οι φαινομενολογικές προσεγγίσεις όμως ίσως το επιτρέπουν. Και εκεί η φιλοσοφία πάντοτε προτείνει πράγματα, ή θέτει ερωτήματα. Κρατάει πινακίδες πιθανών κατευθύνσεων. Σε σχέση με τις στυγνές, αμίληκτες, πάντα όμως σεβαστές και δομημένες εκδοχές της γλωσσολογίας και της φιλοσοφίας που δρουν εμπειρικά, ρεαλιστικά και εκ των υστέρων, η ποιητική της ετυμολογίας, μπορεί να προτείνει εννοιολογικές κατευθύνσεις εκ των προτέρων, όχι σε κάποια ευρεία κοινότητα απαραίτητα (μπορεί να λέω μπούρδες), αλλά έστω σε κάποιο μικρό κύκλο ατόμων που αρέσκεται σε αυτά (οι μπούρδες μου μπορεί να αρέσουν σε κάποιους). Προσωπικά πιστεύω πως οι πιθανότητες να αλλάξει η έννοια "διαβάλλω" και να μη σημαίνει "συκοφαντώ" είναι ελάχιστες σε μια κοινωνία που ενσωμάτωσε στην "αναλογική" γλώσσα το ψηφιακό "τρολλάρω". <br /><br />Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα γλωσσικής επαναφοράς που είδα στη Ρωσία ήταν το εξής: Στα Ρωσικά το πρόθεμα "αυτό-" δηλώνει το σχετιζόμενο με αυτοκίνητο (όπως το αυτοστόπ, που λέμε εμείς οτοστόπ). Η λέξη "καταστρόφα" σημαίνει την "καταστροφή", το δυστύχημα. Η τρομερή τους λέξη "αυτοκαταστρόφα" σημαίνει το τροχαίο δυστύχημα - κάτι που σε ποιητική αναγωγή της λέξης μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα "η αυτοκίνηση μπορεί να αποδειχθεί αυτοκαταστροφική" ή κάτι τέτοιο. Το αστείο είναι πως κάπου αλλού υπάρχει η ετυμολογική ανάλυση της "καταστροφής" που σημαίνει τη στροφή κατά του εαυτού, το σύστημα που στρέφεται ενάντια στον εαυτό του. Και πάλι θερμοδυναμική επιβεβαίωση της εντροπίας. <br /><br />Τα γλωσσικά παιχνίδια αλλάζουν τους πολύ σεβαστούς όρους περί "διαφανών" και "αδιάφανων" λέξεων. Και επαναλαμβάνω, από Βίττγκενσταϊν, Χάιντεγκερ και έπειτα, το παιχνίδι αυτό αποτελεί συχνά και όρο.<br /><br />Ευχαριστώ εκ βαθέων για το ενδιαφέρον!onesecbeforetheendhttps://www.blogger.com/profile/06580978572543860091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-54532042789755603602014-06-18T03:54:57.833-07:002014-06-18T03:54:57.833-07:00Καλημερα.Κατα τη γνωμη μου, η προσπαθεια σου για υ...Καλημερα.Κατα τη γνωμη μου, η προσπαθεια σου για υπερασπιση των ''διαβολων στις απανταχου δυτικες θρησκειες''(η οποια προσπαθεια με βρισκει συμφωνη κατα τα αλλα) σε οδηγει στο να ερμηνευσεις τη λεξη λανθασμενα.Αναφερεις πως η ετυμολογια μπορει να μας δειξει πως ειχαν τα πραγματα παλια,πραγμα που εν μερει ισχυει αλλα οχι στη συγκεκριμενη λεξη,διαβαλλω σημαινε παντοτε συκοφαντω.Οσο κι αν την σημασιοδοτησεις αναλυοντας τα επιμερους συστατικα της,δε θα αλλαξει η σημασια της,ουτε θα οδηγηθεις στη παλαιοτερη σημασια της γιατι σημαινε παντα το ιδιο.Επισης η ετυμολογια δε βοηθα παντοτε διοτι αρχικα η γλωσσα αλλαζει και επομενως αλλαζει και η σημασια ορισμενων λεξεων.Ειναι φυσικο χαρακτηριστικο της γλωσσας η αλλαγη.Επειτα η ετυμολογια καποτε βοηθα και καποτε μπερδευει διοτι υπαρχουν λεξεις διαφανεις και λεξεις αδιαφανεις.Διαφανεις ειναι οι λεξεις τις οποιες μπορουμε να ερμηνευσουμε αν γνωριζουμε τα συστατικα τους, οπως ψαρο-μεζες, τροχο-νομος,συν-δημιουργω,αυτο-διαχειριση κ.τ.λ.ενω αδιαφανεις λεξεις οπως εικονοφιλια,δημιουργω,ταχυδρομος,ενεργεια,εισιτηριο κ.τ.λ.H ετυμολογια επομενως δεν ειναι παντα ασφαλες κριτηριο.Επισης δε μπορεις να ισχυριζεσαι πως λεξεις εχουν αδικηθει.Απλως ετσι χρησιμοποιουνται.Δεν μπορει να ειναι ουτε αδικη,ουτε λανθασμενη η χρηση τους απο τη γλωσσικη κοινοτητα,Απο τη στιγμη που χρησιμοποιουνται με τη σημασια αυτη, αυτη ειναι και η σημασια τους :) Οσο για την ερωτηση σχετικα με το γιατι δε μπορει να σημαινει το διαβαλλω και συνδεω,γεφυρωνω κ.τ.λ.,η απαντηση ειναι πολυ απλη.Κανεις/καμμια δε χρησιμοποιει τη λεξη αυτη με τη σημασια που της δινεις.Εχω γινει γραφικη αλλα πρεπει η νεα σημασια να υιοθετηθει απο τη γλωσσικη κοινοτητα,Αν υιοθετηθει,τοτε εχουμε γλωσσικη αλλαγη και ειμαστε κομπλε αλλα δεν ειναι τοσο απλο.Στηριζεις θεσεις σε σημασια που θα μπορουσε να εχει μια λεξη κι οχι σε αυτη που πραγματι εχει. :) Επισης σαφως και χρειαζομαστε και το κατηγορω και το κατηγοριοποιω διοτι ειναι διαφορετικες οι σημασιες τους.Δοκιμασε να τις βαλεις στο ιδιο περιβαλλον και θα εχεις προβλημα. Οσο για την αξιολογηση της λεξης και την αξιολογηση της ηθικης φυσης,ειναι εντελως διαφορετικα πραγματα.Οι λεξεις δεν αξιολογουνται.Εχουν συμβατικα καποιες σημασιες για να μπορουμε να επικοινωνουμε/μονολογουμε/εκφραζομαστε/φιλοσοφουμε κ.τ.λ. :) Αυτα..<br /><br />Υ.Γ. : Το πληκτρολογιο δε συνεργαστηκε για να βαλω τονους :pAnonymoushttps://www.blogger.com/profile/02733759720011279747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-38300934540008275212014-06-18T03:51:37.291-07:002014-06-18T03:51:37.291-07:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/02733759720011279747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-77731401725977716872014-06-15T05:34:45.038-07:002014-06-15T05:34:45.038-07:00Hola! Συμφωνώ, εάν δεχτούμε την εκ των υστέρων νοη...Hola! Συμφωνώ, εάν δεχτούμε την εκ των υστέρων νοηματοδότηση της λέξης. Αλλά "ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος". Από τον Γκαίτε, στον Βιττγκενστάιν, στον Χάιντεγκερ, η αναγωγή στην ετυμολογία και στα "γλωσσικά παιχνίδια" επιτρέπει την ανανοηματοδότηση λέξεων, την "ποιητική" της γλώσσας με την έννοια του ποιώ/δημιουργώ. Στα σίγουρα το διαβάλλω στην καθομιλουμένη έχει την αρνητική χροιά του συκοφαντώ. Μα αν η γλώσσα είναι "ζωντανή", και εφόσον ο "δαίμονας του Μάξουελ" "διαβάλλει ετυμολογικά ανάμεσα σε θερμά και ψυχρά μόρια, ίσως η κυβερνητική προσέγγιση στο "διαβάλλω" να επιτρέπει ένα φρεσκάρισμα της έννοιας, και μια ταυτόχρονη υπεράσπιση των "διαβόλων" στις απανταχού δυτικές θρησκείες. Νομίζω πως η ετυμολογία μπορεί να μάς δείξει τουλάχιστον το πώς είχαν τα πράγματα "κάποτε", όταν η κουβέρτα της συνήθειας δεν είχε καλύψει κάποιες έννοιες - χωρίς να εννοώ μια δεδομένη α-λήθεια, εφόσον η α-λήθεια προϋποθέτει την ίδια τη λήθη (την κουβέρτα). Η ίδια η έννοια της "διαβολής", είναι κατά τη γνώμη μου μια χειρονομία προθετικής "α-λήθειας", ξεσκεπάσματος από μία πλευρά. Υποστηρίζω πως τόσο η λέξη "διαβάλλω" όσο και το "κατηγορώ" έχουν εξίσου αδικηθεί νοηματικά ή τουλάχιστον έγιναν έρμαια ιστορικών αναγκαιοτήτων που ήθελαν ταξινόμηση μόνο από "αυθεντίες" και έτσι διαφοροποίησαν τη γλώσσα μετατρέποντας το ρήμα "κατηγορώ" (ρίπτω κατηγορίες δια-μέσου, όπως δίκαιος/άδικος, ΄ζεβρα/'άλογο κλπ) σε "κατηγοριοποιώ" - κάτι το εντελώς πλεονάζον. Γιατί χρειάζομαι το "κατηγοριοποιώ" όταν μπορώ να δηλώσω "κατηγορώ" χωρίς κάποια ενοχή; Γιατί το "διαβάλλω" να σημαίνει μόνο "διαχωρίζω" αρνητικά και όχι παράλληλα "συνδέω", ή "γεφυρώνω"; Κάθε μέσο για κάτι είναι απόδειξη διαχωρισμού. Και ανάποδα, κάθε εμ-πόδιο μπορεί να στέκεται ως σχέση μεταξύ δύο εννοιών. Αν για παράδειγμα συκοφαντώ κάποιον, αημαίνει πως έχουμε κάποια ζωτική σχέση που μας καλεί να επιρρίπτουμε κατηγορίες (πχ κάποιο συμφέρον). Αν διαχωρίζω μεταξύ ζέβρας και αλόγου σημαίνει πως τα δύο φέρουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά και μια ανάγκη "διαβολής" με κάνει να καθιερώνω κατηγορίες. <br /><br />Το ότι, όπως λές, δεν έχει υπάρξει κάποια ηθικής φύσεως αξιολόγηση της λέξης, ίσως καλεί για μια γενικότερη αξιολόγηση της ίδιας της "ηθικής φύσεως", για το τι είναι καλό (θεΪκό) και κακό (διαβολικό).onesecbeforetheendhttps://www.blogger.com/profile/06580978572543860091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-67663257432828576052014-06-08T13:18:28.669-07:002014-06-08T13:18:28.669-07:00Hola και πάλι ! Θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι μία λ...Hola και πάλι ! Θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι μία λέξη μπορεί να μην έχει ούτε αρνητική,ούτε θετική χροιά σε ορισμένες περιπτώσεις και πως μία τέτοια λέξη διαμορφώνει τη χροιά της με βάση το περικείμενο (ποιός/α μιλά/σε ποιόν/α μιλά/γιατί μιλά/χώρος/χρόνος/πρόθετικότητα κ.τ.λ.).Υπάρχουν λοιπόν λέξεις με χροιά ουδέτερη.Το διαβάλλω όμως είτε το δούμε σε ένα λεξικό της αρχαίας ή της νέας είτε το δούμε με βάση τη χρήση από τη γλωσσική κοινότητα(τη χρήση δηλαδή από τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν την εν λόγω λέξη) σημαίνει συκοφαντώ. Δεν έχει υπάρξει κάποια αξιολόγηση της λέξης και μάλιστα ηθικής φύσεως. Η σημασία διαμορφώνεται με βάση τη γλωσσική χρήση και η ετυμολογία της λέξης δε βοηθά πάντοτε,ορισμένες φορές μάλιστα παραπλανά. Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/02733759720011279747noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-77376319731819257892014-06-05T06:44:25.527-07:002014-06-05T06:44:25.527-07:00Ευχαριστώ για το σχόλιο, μάλλον δεν ξεκαθαρίζω αρκ...Ευχαριστώ για το σχόλιο, μάλλον δεν ξεκαθαρίζω αρκετά τον όρο "δια-βάλλω". Βάλλω ενδιάμεσα, λοιπόν, σημαίνει και συκοφαντώ, συμφωνώ απόλυτα. Βάζω κάτι στη μέση από δύο (τουλάχιστον) έννοιες, πχ βάζω λόγια στο στόμα κάποιου, γίνομαι εμπόδιο στη σχέση ανθρώπου-ιερέα προτείνοντας να κοιμηθώ το πρωί της Κυριακής κλπ κλπ. Το "διαβάλλω" από μόνο του δεν έχει αρνητική χροιά, δηλώνει απλώς τη νοητική χειρονομία μιας εναπόθεσης ανάμεσα σε δύο νοούμενα. Η αξιολόγησή της εκ των υστέρων είναι ηθικής φύσεως. Προτείνω πως το "συκοφαντώ" είναι μια ηθική ερμηνεία του "διαβάλλω" που την κατονομάζει ως "κακή" χειρονομία, ενώ μια αντίστοιχη θα μπορούσε να είναι το "κανακεύω" που θα μπορούσε να είναι η "καλή" χροιά. Και να μην ξεχνάμε και την πρόθεση της πράξης. ;)onesecbeforetheendhttps://www.blogger.com/profile/06580978572543860091noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2535730811427574326.post-22634781805551193972014-06-02T14:37:25.067-07:002014-06-02T14:37:25.067-07:00Η ετυμολογία της λέξης διάβολος είναι σωστή.Πράγμα...Η ετυμολογία της λέξης διάβολος είναι σωστή.Πράγματι προέρχεται από το δια και το βάλλω. Η σημασία όμως δεν είναι η ανωτέρω. Δε σημαίνει αυτό που βάλλεται ή βάλλει δια μέσου καθώς η σημασία δε προέρχεται από την σημασία των επιμέρους συστατικών δηλαδή του δια και του βάλλω. Και στην Κ.Ν.Ε και στην Α.Ε. διαβάλλω σημαίνει συκοφαντώ.<br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/02733759720011279747noreply@blogger.com