Φυτεύγω Δεντρωώδω 19: Το Άπραγμα, το Π, ή "Το"
"Σα βγεις στον πηγαιμό για το παραμμυθάκι
κράτα υποατομικό καλαθάκι"
Μπέλλαμυ Τάτσουμι
Μπέλλαμυ Τάτσουμι
Οιδυοτελείες αποτελούν τέλος η μία της άλλης πρότασης. Μια πρόταση γάμου, μια πρόταση για "γάμα," μαζί δίγαμμα, F-word. Ας ονομαμάσουμε τη μια πόλη στην οποία παίχτηκαν οι γεγονότες αυτές Νικολαλεξάνδρεια Κφάλλα Ντα, και ας μπαμπατίσουμε την άλλη Πενικιλλινόη, την πόλη της χημειοτεχνηtits μεταβ:nο:λισμοσύνης, μυξεχνώντας την εντολή ΔιοΔεΤίμα τον Πατεραστή σου και τη Μητεραστή σου. Ωρολογονιμοποιός και Άγριο Πνεύμα. Φορτοεκφόρτωσέ τα στημάνα. Ας μην ποταθετήσουμε σε συγκεκριμένο χρωμοχρόνο το συγκεκριμένο περιστατικό. Όπως κινούνται τα πάντα στον χοροχώρο, είναι δύσκολο να δώσει κανείς εποχωρισμούς. Συντελούμασταν και συνάμα περνούσαμε ανάμεσα από βουβακτηρίδια με τα προβλεπόμενα αρθουρορεμπόδια και μεγκαλώδια. Μένω/ουμε με τυχαίους συλλοργασμούς καθώς με/ας τρώει το πυράγχος κι η δαιμοναξιά, τουταγχολυτιcome on... Τελετουργικά ρωτώντας: Πώς ακόμα και δύο Κόρες Σπερμαφρόδιτες Χριστοπαναγίων των Παρασίτων που κοιμούνται δίπλα στον Λωτρεαμόν εξακολουθούν να έχουν μια μάνα χειραντλία anal-σ-φάλλειας; Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστίγμα. Είμαι έξι χρονών και δε βλέπω την ώρα να μάθω να λέω την ώρα προκειμένου να κοιτάω συνέχεια το ρολόι μη βλέποντας την ώρα να πιθάνω, είμαι άλλα έξι χρονών κι έμαθα να παρασκοιτώ το μη-ρολόι. Πώς σκατά φέρνω και κάθε έξι χρόνια γίνομαι ατομάκη αλεξήσφαιρο ανταγιαννισμού, αλεξικέραυνο αστραπόγιαννου για τα λίγα φλυαράκια που ξέρουν πόσα σημαίνουν για μένα οι κεραυστραπές του φίννεγκαν; Φίνο εγγόν'. "Τέλος πάντων," είπε. Εμμονή-εγγονή-εγκοπή. "Μια εμμονή μ' οδήγησε να τον γαμήσω, μια εγγονή με έπεισαν να γίνω, μια εγκοπή στις εξετάσεις θα με κάνει να μην οδηγήσω." Μα η βιτρίνα στο σιλικονοστάσι συγκοινωνεί μέσω της αθωόνης με τη συγκοπή της θηλυκόνης της Βιτριόλης. "Στο όνομα της αγαπνιγμένης μου, να μη με συγκινούν οι νέες ορλεάνιδες," έλεγα. Φορτοεκφόρτωσέ τα στηστύση. Τελετουργικά ακροβαπαντώντας, πατώντας και πηδώντας από τον γκεσταλτήρα: όσα με έκαναν να τη λατρεύω τα αναγνωρίζω πλέον, ένα προς ένα, ως τους βασικότερους λόγους για τους οποίους με αηδιάζει. Η συζήτησή μας για προσθαφαιρέσεις συνόλων γίνεται απλή μέθοδος για να αφαιρέσει το συνολάκι, αλλά [...] τζάμπα η πτήση. [...] δεντρόποτε περνάω μέσα από έλεγχο αεροδρομίου τσιβαδπτίζοντας τη νανσυσινατραπό της χώρας του Beauté-Beauté πάνω από τα Οπουλάχεια Όρη με τις πιθανότινάναι, κι αναρωτιέμαι αν στα σαρανταποδαρέσω, "πεθαίνεις, πεινάνε," αν θα είμαι ακόμα καρεκλοποδολάγνος ή αν θα έχω γίνει ηλεκτρικός καρεκλοκενταυρομάχος, κι άνθα κούω φωνές, "τι κάνεις με τη ζωή σου," φωνάζω ακοές, "τράβα ν' αυτοκτονήσεις" - και ούτως καθεξής. ΜΚΟθελώς, τότε, γίνομαι τακτικός ψεμοδότης σε κλινικές λεπροδοσίας, γίνομαι ο φοβοσκαιδείμαρχος, ο αφαιρεσιάρχης της ευφραδιαφορετικότητάς μου, γίνομαι φορμφολλοουζφανκσιοναληστής από φανκσιονφολλοουζφορμητήριο, μα αναρωτιέμαι αν μπορώ να α-φ-αιρέσω και πω πώς και πως ο λόγος της επιστήμης της βίας και η βία της επιστήμης του λόγου, η βιολογία αυτή συνοψίζεται στο διπλό μόττο arm allows action; action allows arm, η χρησιμότητα της θνησιμότητας και η θνησιμότητα της χρησιμότητας στην σεθελωτρελοκομείωση, η κατασταλλαγματικότητα [ύμνοι μυικής μύησης]: το αγγιγματοποίητο (deforestation) σε αντίθελξη με την ανταλλαγματικότητα [λίμνη δυικής ποίησης]: το απραγματομύητο (before a station). Φορτοεκφόρτωσέ τα στοσύστημα. Κι όμως, η κυνωνία λειτουργούσε με στατιστοδιαολιστική δακρύβια. Όλοι μάς λέγαν "τι ωραία που είστε ερωτευμένοι" και όλοι μας λένε "καλά κάνατε και κερατωθήκατε, δεν πήγαιν εάλω άλλωστε." Κι έτσι αναρωτιόμασταναν υπάρχει συμμετρία ή ασυμμετρία ανάμεσα στη σχέση της συμμετρίας με την ασυμμετρία. Παράδειγμα: εγώ να τα 'χω με ένα άτομο (εσένα) κι εσύ με τρία. Θα την πείραζε άραγε αν την απατούσα και για να καλύψω τις ανασφάλειές μου ομοιοκαταληκτούσα με μια πατούσα; Ανκαι ειμαστεναχωρίσματα, η περαπτοκακοκαιτοκαλειδοσκοπιοειδής κβαντιφατική παραλληλογραφία που μου ζητά να της γράψω και να τη γράψω μετά από τόση βιντεοκλυσιστρατοσφερομοναξιά μού θυμίζει τις τόσες φορές που η σιωπή της με κόμπλαρε, μα η σιωπή μου ήταν κομπλέ, με προδιαθέτηση ή προδιαθεσία και ελαχιστοποίηση πιθανότητας συνάντησης βλεμμάτων. Κι εφόσον ανάμεσα σε υμνημυώδη αρσενοθηλαστικάκια που λονδινοπαθούν γυνηκώ την κυνιγότητα σε μια κυναίκα, ως γυνγυανγκολόγος, είχα καταλάβει τη σωμακυματικά της διπλή αγανάκτιστη ενέργεια, μισή Αποδεκάτη, μισή Αποδέχιδνα, το ότι μισή μιλά με κερδοχτύπια και μισή με καρδιοσκοπία, το ότι ήταν από πάντα και ταυτόχρονα Σελύνη και Σεδένη, Σαγήινη και Εξωγύμνιη. "Τέλος πάντων." Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστομάχι. Εικονιορτοεκφορτφτύssimo. Συνπαρξύσματα ξεσκονιορτοκυαλιού κι αυτή το βιολί της Μάλη Μπούμκενς. Τη ρώτησα από πού βγαίνει το ψευδώνυμο "Εκάβη" και μου εμυστηρεύτηκε πως έπρεπε να φωνάξουν το ΕΚΑΒ όταν συνειδητοποίησε πως το βαφτιστικό της είναι Γελιοτηστιγμηπουτογελιοπαύη. Όποτε τη δάγκωνα ήμουν Εκατ'οστά μακριά από τα χείλη-οστά. Η Λαβκράφτρα μου οικτρυβόταν τα μυρμηγκοφιλιά της και συχνά γινόταν μια iδιοκπτασία (αφού μπορείς να πεις ΟΠΚΕ και διόπτρα, μπορείς να πεις και αυτήν τη λέξη!). Φορτοεκφόρτωσέ τα στοστόμα. Μέσα στο κρύο, σταμάτα να προφέρεις καθαρά τις λέξεις κι ίσως κατανοήσεις πως δεν είναι παράγωγα εννοιολογικών ταξιδιών όσο ονοματοποιητικών κι ηχομιμητικών μπουρδοκυκλωμάτων. Εκεί. Νησί. Εκκίνηση. Επιβράδυνση. Επιβράβευση. Επιβράδυνση ως επιβράβευση, επειδή περπάτησες πολύ στο κρύο και το σώμα σου ζεστάθηκε. Επιβράβευση ως επιβράδυνση, επειδή τα μυαλά σου πέρνουν αέρα, στο κρύο. Επιβράδευση. Επιβράβυνση. Επιβρβφση. Επιβρδνση. Επιβρδφση. Επιβρβνση. Δεν περπετάω άλλο. Δεν περπετάω τίποτα. Δεν πετάω τίποτα. Κρατάω τα πάντα. Πετάω πάντα. Κρατάω τίποτα. Είμαι κρέπα. Είμαι πάντα. Όχι τάο. Αν είμαστε όντως αδέλφια (πού ξέρεις) τώρα που διασταυρώσαμε τους δρόμους, τα πυρά και τα είδη μας, θα έχω βρει χρήση για τις λέξεις "αιμοδείκτης" και ¨οδομείκτης." Ακόμα κι αν εγώ που μπορώ να τη δω χωρίς η ίδια να μπορεί να δει τον εαυτό της ή να δει εμένα τώρα που την κοιτώ, εξακολουθώ να μην μπορώ να κοιτάξω τη στιγμή που τη κασουχτίζω, τότε δε χρειάζεται να απορώ εάν θέλει να πιστέψει πως τη λυτρώνει να eggloveίζεται στα θασεπνιξομάντηλα. Ορκρόκος και καττσώφλι: Προς γλώσση και συμμορφασμό, μπαίνω κάθε μέρα στο μπεκροταφείο, ουισκάβοντας μια λεφτυαριά τη φορά, σαν Τομαχοκουσποκουσάι νεκρηφύσταμαι και φιλευσπλαχνοφαίνομαι με τον πεζό φωσφορουχισμό μου ζωγράφοντας μαργκωρομπιμπασογραμμές παίζοντας με αναπαυσουενειρηνίσματα σιδήρου. Δεν πρόκειται για αστείο, είναι προειδεπώαση. Υπάρχουν βλέπεις ενεργητικές παθήσεις όπως η σφυριγμορίτιδα, η αμαρτυριοσκληρυνσόμνια, το σιδηρολοστρακόσπερμο εγώ, που όλες κόβονται με αληθοπρίονα, μα κάποιοι ειδήμονες επιμένουν πως χρειάζεται και η γνωσανοσία: να μην ξέρω εάν όντως έκανα σαγαπούσαπς ή εάν όντως ήθελα απλώς να σε γαμήσο σουπς. Συνοπτικά, ας πούμε ότι διατηρώντας στην κατάψνυξη τα φρυδακαλοκαίρινα ομαόμματά της, συνοσφρητικά θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε την εταιρογένεση της lilly-πουτανιάς της, εάν συνακουστικά ουρλιάξουμε καταναώντας την ανειπερωτικότητα της μυστικοπαθωότητάς της, αποφεύγοντας συναπτικά να κουλουριάσουμε στον pussαιmanδύα αιωρατότητάς της, οπότε συγκευστικά ας σιωπήσουμε. Η αρχή και το τέλος αποφάσισαν να κάνουν μια καινούργια αρχή και να δώσουν/ξεκάνουν ένα παλιό τέλος. Αρρέστειά μου, γλυκειά Δυσελξία.