Για τον Homo Σάπισε.
Και τι να την κάνω την καλωσύνη, που μόλις τη δει κανείς φαντάζει οπαδός της, μα μόνο οφέλη προσωπικά αναζητά από αυτήν;
Μόνη μου ηδονή πια η κίνηση.
Η σκόνη που αναπνέω και τα κακάδια που αποβάλλω τα πρωινά.
Και πού να ψάξω για το ταίρι, αφού αυτό θα είναι μακριά - όσο κοντά κι αν μου λεν οι οπτιμιστές πως είναι το μακριά - ή θα είναι υποκριτικό, ή θα είναι επικριτικό ή θα είναι συμφεροντολογικό.
Φαντάσου να πεις στην παραδοσιακή και καλή γιαγιά σου πως βρήκες το επικριτικό ταίρι της ζωής σου. Στην επιβεβαίωσή σου πάνω ίσως νοιώσεις πως το μόνο που επιβεβαιώθηκε είναι η πρόσκαιρή σου διάθεση για καταστάσεις που προδιαθέτουν πρόσκαιρες διαθέσεις.
Και δεν είμαι μόνος σε αυτό το ταξίδι.
Άλλα οι συνεπιβάτες μου αρέσκονται στο να ταξιδεύουν μόνοι. Έτσι κάνουμε επίτηδες πως δε γνωριζόμαστε καν. Και ο καθένας μας γράφει τώρα κάτι, μιας και είμαστε όλοι "ποιητές", εγγυητές της λέξης μας.
Και τι να μου κάνει η καλωσύνη, όταν τόσα χιλιάδες χρόνια το μόνο που έμαθε είναι να κάνει τους ηλιθίους να βαφτίζουν ηλιθίους τους ακολούθους της;
Θα σου πω εγώ τι μου κάνει η καλωσύνη.
Με ξελασπώνει εκεί που δε μπορώ να διακρίνω τη λάσπη που μου ρίχνουν λέγοντάς μου πως "χτίζουν ιαματικά λασπόλουτρα γύρω μου".
Με ξεκου...
ίσως κάποια άλλη μέρα κάτι ακόμα
ίσως ποτέ ξανά
ίσως μια σειρά από μια σειρά από μια σειρά από ίσως
βασικα υπαρχει ενα σκαλωμα στον τροπο που μεγαλωνουμε ρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήεχουμε δυιστικη ηθικη. μας αρεσει η καλοσυνη οταν ειμαστε αδυναμοι και οταν ειμαστε δυνατοι και καποιος μας ζηταει βοηθεια νιωθουμε οτι ειναι ενοχλητικα αδυναμος.
πχ αριστεροι που δεν ψηνονται να μην αγορασουν παγωτο για να δωσουν σε καποιον ζητιανο κανα ευρω. δλδ λιγο πολυ ολοι εχουμε καποια δυναμη και διαλεγουμε πως να την διαθεσουμε. προς το καλο του φτωχοτερου ή την προσωπικη μας ενισχυση.
και πρεπει καπως να τυχει για να το παρατηρησεις αυτο. να παρατηρησεις οτι την ιδια την συμπεριφορα σου απο αλλη οπτικη γωνια μπορει να την μισεις.
χαλια συντακτικο αλλα πιστευω πιανεις το πνευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα 'σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαλεκτικές είναι όλα.
Ο αριστερός είναι για τον εαυτό του ένας δυνητικός ζητιάνος, που ανήκει όμως στα παιδιά των προνομίων και έτσι μέσα του νοιώθει την ανάγκη να πάρει παγωτό ως επιβράβευση για τη συνειδητοποίησή του ως δυνητικά ζητιάνο.
Το κείμενο γράφτηκε μετά από μια πολύωρη συζήτηση, ως αποτέλεσμα αυτής και της αϋπνίας μου επίσης και το συντακτικό του είναι όντως χάλια. Δες και κανένα άλλο κείμενο για κάτι καλύτερο από άποψη συντακτικού.
Το πνεύμα δεν πιάνεται, είναι άυλο, κατά το μάλλον ή ήττον ψηφιακό.
μιλας πολυ ποιητικα ρε και δεν σε καταλαβαινω.
ΑπάντησηΔιαγραφήάσε τον εαυτό σου ελεύθερο και μην προσπαθείς να καταλάβεις. αν με μια ανάγνωση σου βγει κάτι απλώς πες το.
Διαγραφήαπλώς εννοώ πως κάθε έννοια εμπεριέχει την αντίθετή της μέσα σε μια ατέρμονη σπειροειδή εξέλιξη.
ε ναι αφου σκεφτομαστε με διπολα καλος-κακος ειναι επομενο. οι ταοιστες δεν ειναι που λενε οτι η αποτυχια ειναι ιδια με την επιτυχια; οτι οσο σκεφτεσαι πανω στο διπολο θα νιωθεις παντα και τα 2.
Διαγραφήεχω αγχος δεν μπορω να αφεθω ελευθερος. ισως καποια αλλη στιγμη σε καταλαβω.