Φυτεύγω Δεντρωώδω 14: Μεθερμηνειόπαυση

"Δεν υπάρχουν στιγμιαία ατοπήματα και αιώνια Ουτοπία, παρά μόνο φευγαλαία ουτοπήματα και μια παγιωμένη Ατοπία," είπε στον νεαρό μαθητευόμενο για να αποκρυφσταλλώσει τη θεωρία. Η συνεχής διασκέδαση είναι θανατηφόρα, οδηγεί στην λουναπαρκινοπάθεια της πράξης. Βρήκα την έκτη μου παραίσθηση, αλλά πρέπει πρώτα να τελειώνω με τις πρώτες πέντε για να προχωρήσω σ' αυτήν. Μου δίδασκε τη μηχανική των υδάτων, υγρά να ζωγραφίζω, να γραναζογραφίζω. Κάποτε νόμιζα ότι την άκουγα με προσοχή σε ό,τι έλεγε. Μιλάω στον εαυτό μου για το ότι μιλάω στον εαυτό μου. Στα μαθήματα δολοφονητικής της, μου τραγουδούσε την εικονογράφηση του Απολεσθέντος Παραδείσου του Μιλτονοφελή υπό Γκυσταβρωμένου Ντορεμιφάουστ (θα επανέλθω στο θέμα αυτό σε μια από τις επόμενες χοανμιρολατρικές αναμνησίδες). Κάποτε νόμιζα ότι την έβλεπα μέσα από τις καθημερινές της μεταμορφώσεις (κρυφοκοιτώντας μέσα από τον ακουστικό γουντιγκαθρέφτη της). Εμφανής βούληση για οριστική αορατότητα και καθορισμένη επιθυμία για αοριστία. Είδες; Έμαθα να φορώ το εκάστοτε πουκαμνισοτροπικό, ειδικά εκείνο με τα φρακταλούλουδα, που είχα πάρει από την οδό του Ελευθήριου Βενγαζαίλουρου όταν δεν είχα γίνει ένα με τα μετανιωστευτικά ξενίτια στην ξενυχτιά. Έμαθα να γκριζωγραφίζω τη μέρα τη νυχτικιά και τη νύχτα τα πρωινά χτικιά. Στο κέντρο του φράκταλ της καθημερινής ζωής υπάρχει το μουχρωμοσωματίδιο (της θεϊκής σονάτας του σελυκόφωτος). Γιάννης Χίγκσος, o ασχημόπαππος που μεγάλωσε, πέθανε, αναγεννήθηκε κι έγινε κύλκνος, shit, they spilled Killkenny. Κάποτε νόμιζα ότι μύριζα ό,τι ήθελε και χρειαζόταν. Η υποκειμενικότητα της υποκειμενικότητας. Παραδείγματος χάριν, το στρώμα γυμναστικής, κρίνοντας από τον ιδρώτα μετά την παχυσαρκαστική αυτή γυμναστική, ήμουν πεπεισμένος ότι ήταν φτιαγμένο από υπερφιαλοβάμβακα. Έπεσα έξω, κυριολεκλεκτικά. Έπεσα ευλογημένο θύμα μιας πιερπαολοπαζολίσθησης. Με μισανθρωπολογικές μελέτες, τυλίγοντας τη σύμπνοια. Ανοίγοντας τη σαμπάνια. Πνίγοντας τη συμπόνοια. Δυσπνέω πλέον από τα ημιδιαφανακροινοπνευμόνια. Κατάλαβα καλά το νόημα της ηπαραξίας, τη ζωγραφική την αφήνω κατά μέρος. Κάποτε νόμιζα ότι την άγγιζα, σωματικά και πνευματικά. Τα μαλακά μας αγγίγματα ήταν πέτρινα; Προσπαθώ να κάνω μια μετάφραση της εμπειρίας της εμπειρίας της μετάφρασης. "Η Ερμίνα." "Ο Ερμείδης." "Ο Ερμίδης." "Ο Παρμενίδης." "Το Παρμεζάναξ." Η κιβωτός ήταν ο παράδεισος (δολοφονητική, γαρ) - στην είσοδο ο Πλάγιος Petshop, με την εκάστοτε χειρονομοθετική ρύθμιση. Αυτή κρατούσε τα Συγχωροχαρτοπολεμοφόδια, τα Κενά Σπερμάρια, τα Δικαστήρια και τα Δικόγραφα, τα Χειριστήρια και τα Χειρόγραφα της Νεκράς Bandicoot. Φαντασμαγοραφοβία του δογμαυτισμού και δογμαυτισμός της φαντασμαγοραφοβίας. Καλλιέργεια με το ζανπολσάρτροτρο. Οι θεωρητικές πράξεις και οι πρακτικές θεωρίες της αμεποσαμεργοθεραπενίδας που τρέφεται συνειδητά μόνο με γεροντοκορεσμένα χαρμολυπαρά. Ο Άγιος Πετροβολισμός της Μωρίας της Μαγδαλοιωνής (που κάποιοι λένε πως ήταν μενενσνάρκωση της Μεταμοντερνιστάρ και πρώτη γυναίκα γιατρός που έφερε τα αντι-φιλισταμινικά, που κρατούσε το τυφλό σκυλί του Παβλοφθαλμοδοβάρ). Κάποτε νόμιζα ότι γευόμουν τον χαρακτήρα της. Καγκουρολαγνεία και καπροφιλία από το Γκροτέσκο Εξπρές. Νόμιζα ότι γεύτηκα μαλλιά και προβλήματα λυτά κι απεριττώματα. Τώρα απορρίπτω, όπως μου έμαθε, ακόμα και την ίδια μέσω της ιδεολογίας του whatforισμού. Κάνω επίκληση στη γλωσσική μου μούσα που μου έγραφε σε τέλεια ελληνικά, αλλά σκεφτόταν σε γκρήκλις. Κάνω εγκρήκλιση στη μουσική μου γλώσσα που ό,τι κι αν έκανε τελείωνε σε γραμμένες σκέψεις εκτοσελίδας και ήθελε να βρίσκεται πάντα εκτοσελλάδας. Εν τέλει, για να τελειώνουμε με την υπόθεση του αντονεναρτοποιείου, δουλεύω για μια νυχταωςτοπρωηνγκόμενα; Μια μετενσαρκοζί της χιτλεροφημίας στο νεγροτάξιο; Μια μαυροπανθηρόστομη συνταξιοδοτημένη συνταξιδιώτισσα; Μια prime time συνδρομή στην προϊστορική TV με τα πριμιτιτιβίσματα; Απέστρεφε το βλέμμα όποτε μου μιλούσε, και κοιτούσε τα πόδια της, γλυκιά όσο και σιχαμένη, σαρανταποδαρχαμηλοβλεπούσα, ειδικά όσο σαλταραντάριζε. Μεταμορφώνεται καθημερινά στην ερωτευμένη φυλακή, "είναι δικός μου, καταδικός μου κατάδικος." Πανυπέρτατη αγαπειλή. Το τζουρασικπάρκινσον της σβαρτζενεγκεντροπίας.