Φυτεύγω Δεντρωώδω 16: Αργκόλεμ

Φυτεύγω Δεντρωώδω 16: Αργκόλεμ

[...]άλλιστε, γιατί να πέρπει να προσευχεστείς τη στιγμή που σατώρα καταναείς πως σύμφωνα με τους κανόνες της σαμουραϊγιουέλα οφείλεις να στρέψεις τις ερωτήσεις σου στις αρχέγονες ερωστύσεις, πώς κατόρθωσε να εξεσκίσει τόσο την εωσφρητική μου ικανότητα γύρω από και μέσα στη ρουνική μου κυλότητα, πώς κατόρθωσε να ξύσει τόσες παραπροπερσινές μαρμαρπληγές μέσα από λίγες πρωινές μουρμουρσιγές, πώς να πεθάνουμε τον σπασμένο σπονδυλοθάφτη, γιατί να κλάνουμε τον ήδη κλασμένο μπουλουκοχάφτη, τι να κάνουμε με τον μεθυσμένο κονδυλοναύτη, πότε ν' αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με δαύτη, και με τη φιλναυτία της, με τα ready mermaide της Μαρσιελοργόνας Ξεντυσάν μπορούμε, λες, να αποδεχτούμε πως το έργο τέχνης είναι μια πράξη γυμνότητας αποδεικνύοντας πως κάθε πράξη γυμνότητας είναι όλα τα έργα τέχνης, κι όταν σου λέει "φύγε" είναι άραγε σαν να λες στον εαυτό σου "έφηγες," και όταν λες ότι ο εαυτός σου έχει υπάρξει στο παρελθόν εφηγητής, τότε όταν σου λες "έφηγες" είναι σαν να λέει ο εξωτερικόσιτος εφηγητής "εφέστρεψες," και τότε άραγε όταν επιστρέφεις είναι σαν να σου λέει "καλύτερα να μην έρθεις," και πόσα κολεκτιτιβίσματα ατομοικιστών να ισούνται με το συνονθύλθαυμα ψαριών που ομαδοποιούνται ψάχνοντας τον Απονέμο Δικαιοσύνεμα, ποιος να ξέρει τι να απέγιναν οι παραβάτες των μπιφορδιεντολών "η γλώσση είναι δίννομη." "αγάπα τη Λιοσίων σου ως κρυσφίμωτρο κλεφτών," "αποβολές is more," ποιος να εγγυήθηκε πως θα γίνουμε όλοι θύματα της μαρτυριοσκλήρυνσης όπως ο Αποκαλυφορνικομάχος Σανφρανσισκαριώτης ποδοσπαιδόφιλος-προσδοκαριών-ακόλουθος, γιατί να την υπάκουσα όταν με διέταξε να φάω το γκριζόγαλο, έφταιγε άραγε το ότι φορούσε μια κολώνια-ληστή, γκρεκκωφαντική, το ότι διάβαζα στα χείλια της φιλίπουκαίειdick, το ότι φορούσα το πανοπλικόν του Ben10tham, και επίσης πού να ξέρω εάν όσα έζησα μαζί της όταν δοκιμάσαμε την υπνοβασιατική κουζίνα ήταν κάτι πέρα από το δίπολο μιας ντουζίνας αυγά και μιας ντουζιέρας καβγά όπου ο ένας καθαριέται τον άλλον, ειδικά όταν ο ένας αποτελεί για τον άλλον σκοτοτυπικό βρυχάνημα και ποτέ δεν αποτέλεσαν, ή όχι, τη Φαύστα με τη minnie κρούστα και τον Φάουστ με το mickey εφηθωδωράκι-έκπληξη της εφυδρωδΕκατησδωδεκατουτουδώδεκα, και άραγε όταν ο συγγραφέας είναι ο Θερκβάντες μπορούμε ακόμα να τραβάμε δονκιχωτόμους ως τη νεονιότητα, και είναι όλα αυτά προφλεγόμενα και αποθεωρητικά προ ιππότη θέμενα, ω παντεσπανιόλα υβριδεσποινασμένη, ποιος να γνωρίζει αν ακούς τις ερωστύσεις μου και αν είναι σωστό και πρέπον να προσεύρχομαι παρά τις εντολές σου "και ελθέτω η μουσική σου στο(ν) βασίλειο των Μοτσάρτς, εκεί που κάποτε θε ν' ανέβει και ο εξηκοστός πέμπτος Μπαχ, εκεί όπου η αγχάπι γίνεται λόγος και ο λόγος λαγός," και άμα δε με ακούς, τότε τι να φταίει, άραγε μούχλιασε ο ακροθηγουμενιτσεϊστικικλαλιστατιστικολογοδιαρρυακινδυνοσαυροχοπτωσοδουλεμποροπεδιοπτραβολογεωμετρητάπητας ή έχει πρόβλημα πτώσης πίεσης και ο παραθυροειδυλλιακοθερμοσιφουνεσκομπραϊανενοπληνκαισυνελευσαντοδοντομινωταβρωμοστομασκουνελιφασλέβητας, άραγε καταναούμε ότι οι σκαϋπνίες σκοτώνουν τον τηλέφονο όταν ο λεπιδερμητικακλειστοφοβολοιδορολογιακοσυλλεκτρωμαντιρεβυθλεεμετομπαρδονζουανσεκμπιφιορδιεντουτωμύκητας αποκαλύπτεται ως τοποθέσει αντεστραμμένος τσουγκραναριθμιτοχονδροειδεστατουαζωτορινοκεροφυλακτοπλοϊκορκολγκερλιχιωσαφουσκαφοκεφαλανταλεξισφαίρωτας ή το αντίθετο, και μπορούμε άραγε να γνωρίζουμε εξαρχής εάν ο ζένοπλος αγαιώνας θα οδηγήσει την αυλαιοντή του θεάτρωτου βαφλαβλήτου να πέσει οριστικά όταν η μοδοιστρογονιμοποίηση της ιδιοχιροσιμειο,τικιωτικής σπηλελαιογραφίας κατέστρεψε οριστικά τον αναλφαναβλητικό πολιτισμό, και άραγε μετά τα τελεσιγραφαηλιστικά υγραπτά των παυωπιανασαγαπάουερπαφ γκερλς ο lay geek οφείλει να μιλήσει το gaylick των highglands και να χωρέψει με τη χωροχρονοχλωροφυλόφιλη Κατεργίνα Αναπαραγώγου που του σφυρίζει και τον δρεπαναφέρει, άφαγε, αυτά τα σπαράγματα όρασης με καθιστούν μωσάικο στα μάτια της ή μήπως ιπταμενοδυσκολεύεται να το δει με τα μάτια του Ζωρζ Μπατμπράιγ ενώ ταυτόχρονα το ομολογεί με το περίγραμμα των λέξεών της και το αρνείται με το μονόγραμμα των φωτογραφιών της, κι αυτό καθαρά γιατί η οικοφρένεια και η σχιζογένεια είναι το ζευγάρι που φλερτάρει πάντα με τη δημαγχολία και τη μελοκρατία, και πριν να φύγω άραγε πρέπει να ζητήσω ένα φυλάκη, ένα γαλτελικό φιλακί, ή μήπως θα αποτελέσει κι αυτό ένα νεκροφιλίμ εκφραστή μιας θεωρίας συνωμοσίας για την ύπαρξη μιας ελοχίμαιρας, άφραγκε για να προστατευτώ θα πρέπει να φοράω ιλουμινόχαρτο και προφμαλακτικό, και άφραγε η απάντηση στην ερώστυση "ποιος βρέχει" όποτε λέμε "βρέχει" ήταν εν τέλει "εκείνη"; Τομή χάθηκε από τον τίτλ[...]