Σεξελισσόμεθα

Σεξελισσόμεθα

[κείμενο που μοιράστηκε εκτυπωμένο σε 200 αντίτυπα στο 2ο Φεστιβάλ Σεξουαλικότητας στη Θεσσαλονίκη, 7-9/3/2014]

1. Ο Homo Sapiens Sapiens σάπισε. Η δυνατότητα στοχασμού πάνω στην ίδια τη σκέψη γέννησε την ύψιστη αμφιβολία. Γίναμε αμφίβια, βίαια όντα διπλής κατεύθυνσης, τόσο προς τους εαυτούς μας (Ζάχερ-Μαζόχ), όσο και προς τους άλλους (Σαντ). «Η βία είναι μια μορφή αναζήτησης ταυτότητας. Όσο περισσότερη βία, τόσο λιγότερη ταυτότητα». Παραφράζοντας, μπορούμε να πούμε ότι τα αμφίβια είναι σημάδι εξέλιξης. Βγαίνουμε από τα λημνάζοντα νερά μας έρποντας προς τη γη.

2. Homo Viator. Via, ο δρόμος, βία και βιασμός, viator, ο βιαστής, ο μετανάστης, ο τουρίστας, ο πρόσφυγας, ο ταξιδιώτης, ο ιδιώτης οδοιπόρος – πάντα σε αναζήτηση ταυτότητας. Μετά από ένα σύντομο ιστορικό διάλειμμα περίπου 6000 ετών, επιστρέφουμε στη νομαδική μας φύση, αφού ο νόμος, η εγκατάσταση και η προσφυγή στη δικαιοσύνη σάπισαν. Η κίνηση, η αλλαγή παραστάσεων, μάς κρατάει σε ζωή. Η παράσταση είναι αναγκαστικά ανα-παράσταση. Είτε έρχομαι από το Μπαγκλαντές για να πουλάω ραδιοφωνάκια με 1 ευρώ, είτε ακούω τζάμπα Asian Dub από το YouTube. «Είμαστε όλοι μετανάστες» με πολλαπλά προφίλ. Βιαστές των εαυτών μας, βιαστές των άλλων στο παιχνίδι της βιασύνης.

3. Homo Ludens. Είμαστε ένα πρελούδιο σε μια φιλοσοφία λουδική, παιχνιδιάρικη, γκέι, χαρούμενη, ευτυχισμένη. Η τύχη, τα τυχερά παιχνίδια, μάς έκαναν άνεργους. Όπως προηγουμένως η ανάγκη μάς έκανε πάλι μετανάστες επαναφέροντάς μας στο νομαδικό αρχέγονο στάδιο, τώρα η σταδιοδρομία μας είναι αυτή του εορταστικού τέλους της εργασίας, της εργασίας μας για το τέλος. Επαναφορά στο αρχέγονο παιδικό στάδιο του παίζειν. Το παιχνίδι μας έχει έναν κανόνα: δεν υπάρχει νικητής επειδή ένας κερδίζει κάθε φορά και ένας χάνει (+1-1=0!). Το δημιουργικό μηδέν νικάει. Ο μηδενισμός της δημιουργίας. Ο βαθμός μηδέν της σοβαρότητας. Δεν είμαστε «ισοβαρείς». Το σχολείο για την ελευθερία είναι το μόνο σχολείο. Η σχόλη, η γιορτή, η Κυριακή, το αιώνιο εβραίικο Σάββατο, η αιώνια ξεκούραση, η αποδοχή της αεργίας – είναι τα αντίθετα των κέντρων απασχόλησης και των κέντρων αισθητικής. Είμαστε όλα κέντρα και η περιφέρειά μας δεν είναι πουθενά. Σε μια τέτοια σφαίρα, δε μας ενδιαφέρει ο δείκτης μάζας σώματος. Δεν είμαστε ισοβαρείς, δεν είμαστε σοβαρές.

4. Homo Fututor. Low cost πτήσεις για σεξοτουρισμό στη Βαρκελώνη και στο Άμστερνταμ, φτηνές πουτάνες, μετανάστριες Αφρικανές, κάνουν εκπτώσεις στους Πακιστανούς στην πιάτσα της Ευρυπίδου. Η εκπόρνευση της μετανάστευσης, η μετανάστευση της εκπόρνευσης – το πνεύμα ημών εκπορ(ν)εύεται εκ της μεταναστεύσεως. Ο γκέι που παίζει κρυφά το μεταναστευτικό πουλί του μπροστά στην οθόνη του GayTube. Είναι χαρούμενος; Δηλώνει γκέι. Μια μετέωρη φαινομενολογία του σεξ, αφού το το σεξ είναι ακραίο καιρικό φαινόμενο. Ελισσόμαστε σεξουαλικά, εξελισσόμαστε φυλογενετικά, οι έλικες του DNA μας είναι σαν κηρύκεια του Ερμή με φίδια που βράζουν από ορμόνες της Αφροδίτης – είμαστε αφροδισιακά ερμαφρόδιτα. Δεν είναι το τέλος των φύλων, απλώς τα φύλα δεν είναι δύο, τα φύλα συν-υπάρχουν και είναι όσα είμαστε εμείς, είμαστε ξεχωριστές σεξουαλικές μονάδες και ριζώνουμε ελισσόμενοι, είμαστε κολεκτίβες σεξουαλικών νομάδων, αγέλες σωματικής μετανάστευσης. Είμαστε πλεκτά από πλαγκτόν. «Κάθε χειραψία μας είναι και οργασμός». Η οργή μας είναι η αφή μας, αλλά είναι προσωρινή όπως το δέρμα μας. Αλλάζουμε δέρματα και ελισσόμεθα. Είμαστε σημάδια σεξέλιξης. Δουλειές εν εξελίξει, κατά της δουλειάς, υπέρ της υποδούλωσης όσο αυτή υπάγεται στους προσωρινούς κανόνες των παιχνιδιών μας. Αμφίβια υβρίδια, γοργόνες και κένταυροι. Η ύβρις φέρει την κάθαρση, η οργή τον οργασμό. Καθαροί οργανισμοί σε ένα βρώμικο παιχνίδι. Ο ηφαιστειογενής Homo Erectus επιστρέφει «εν πλήρει στύση». Η/Ο εν κυήσει και εν κινήσει Homo Fututor προ-φυτεύει το μέλλον.

Ενάντια στη φαλλοκρατία, δεν έχουμε αιδώ.

Αιδοιώθεν φαλλογένεση.

Κλικ.

Κλικ.

Κλικ, ως βίωμα γλυπτικής φωτομέτρησης. Κάτι μού έκανε κλικ: Σε ελάχιστους κάνει κλικ το πόσα κλικ κάνουν καθημερινά. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ελάχιστους καταμετρούν τα κλικ στατιστικά για ποσοτικές έρευνες και όχι για ποιοτικές. Λένε πως οι στατιστικολόγοι είναι αριστερεγκέφαλοι. Μοδάτα νέα: Μεγάλο ενδιαφέρον (πολλά κλικ γίνονται) τελευταία για το ότι δεν ισχύει ο χαρακτηρισμός των ανθρώπων με βάση την ανάπτυξη των ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Οι μόδες, οι τρόποι.

Σκεπτόμενος το κλικ παρατηρώ δύο τύπους: φωτογραφικά κλικ και υπολογιστικά κλικ. Υπολόγισα τον αριθμό με βάση τη φωτογραφική μου μνήμη. 

Τα φωτογραφικά κλικ απαθανατίζουν στιγμές και τις μετουσιώνουν σε μνήμες, είτε εγκεφάλων, είτε υπολογιστών. Στις μνήμες των εγκεφάλων οι στιγμές ανακαλούνται με κλικ που μας κάνουν κάποιες φωτογραφίες. Στις μνήμες των υπολογιστών μας ανακαλούμε στιγμές κάνοντας κλικ πάνω σε φωτογραφίες. Έχω μια συλλογή από παλιές φωτογραφίες στο πατάρι μου που δε θέλω να τις θυμάμαι. Ευτυχώς για μένα, τις τρων τα ποντίκια. Έχω μια επιλογή φωτογραφιών που θέλω να θυμάμαι και το ποντίκι μου με βοηθάει να τις ανακαλώ. Κλικ.

Ποντίκια ανασκαλεύουν μνήματα αθάνατης μνήμης.

Τα κλικ είναι αφαιρετικά. Είμαι αρκετά αφηρημένος όταν κάτι μου κάνει κλικ.

Τα φωτογραφικά κλικ αφαιρούν μια διάσταση από τον τρισδιάστατο κόσμο, αποθηκεύοντάς τον σε δύο διαστάσεις. 

Τα υπολογιστικά κλικ είναι μονοδιάστατες εγκάρσιες τομές σε δισδιάστατες οθόνες.

Τα φωτογραφικά μου κλικ είναι οι μέρες που θυμάμαι επειδή ήθελα να διαβάσω Χούσερλ, κι όμως έβλεπα τον κόσμο σαν μια μπουρμπουλήθρα έτοιμη να σπάσει (κλακ) μετά την τελειότητά της. Διάβασα Χούσερλ γιατί τράβηξα πολλές φωτογραφίες από εκείνες τις μέρες, υπάρχοντας σαν ιχνηλάτημα οπτικών γωνιών.

Τα υπολογιστικά μου κλικ είναι οι νύχτες που θυμάμαι μελετώντας Ντεκάρτ, κι όμως η διάσπαση (κλακ) προσοχής μου δημιουργούσε φούσκες σκέψεων πάνω από το κεφάλι μου. Διάβασα Ντεκάρτ γιατί τέντωσα πολύ τους συνειρμούς μου εκείνα τα βράδια, υπάρχοντας μέσα σε αλληλουχίες σκέψεων.

Τα φωτογραφικά κλικ ανταποκρίνονται στη συνθετική, φαντασιακή ιδιότητα του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου. Φαντασία στην εξουσία. Δύναμη για θέληση. Δυνητικές πιθανότητες.

Τα υπολογιστικά κλικ ανταποκρίνονται στην αναλυτική, λογική ιδιότητα του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου. Εξουσία στη φαντασία. Θέληση για δύναμη. Πιθανές δυνητικότητες.

Και τα δύο κλικ πλέουν στην διαλεκτική βεβαιότητας και αβεβαιότητας:

Στα φωτογραφικά κλικ μπορώ να πατήσω ένα κουμπί. Αν το πατήσω, επιβεβαιώνω μια από τις πολλαπλές πιθανότητες. Πριν κάνω το κλικ, μπορώ να εστιάσω και να φωτομετρήσω. Βλέπω διαθέσιμες ερμηνείες εκδοχών τις πραγματικότητας και επιλέγω μία κάνοντας κλικ.

Στα υπολογιστικά κλικ μπορώ να πατήσω δύο κουμπιά. Αν πατήσω το αριστερό, επιβεβαιώνω μία από τις πολλαπλές πιθανότητες. Αν πατήσω το δεξί κουμπί, μπορώ να δω τι μπορώ να κάνω με το αριστερό. Φωτομετρώ τις πιθανότητες, εστιάζω σε μία και κάνω κλικ, αν θέλω.

Από την αριστερή πλευρά ελέγχω τη μηχανή.

Από τη δεξιά πλευρά με ελέγχει η μηχανή.

Τα δύο ημισφαίρια ανταποκρίνονται το ένα στο άλλο και ο εγκέφαλος συντελεί τη μνήμη.

Μα τα όρια των ημισφαιρίων είναι ασαφή και η μνήμη θολώνει, οι νεκροί στα μνήματα αποσυντίθενται, η αποσύνθεση επέρχεται μετά τη σύνθεση, μετά την ανάλυση. Αναλυόμαστε στα συστατικά μας. Μας κάνει κάτι κλικ πλέον; Κάνουμε κλικ πλέον;

Μικρές μονάδες φορητής μνήμης (τα "κινητά μας τηλέφωνα") είναι ταυτόχρονα υπολογιστές και φωτογραφικές μηχανές. Μα δεν έχουν ούτε ποντίκια, μηδέ κλείστρα. Έχουν/είναι οθόνες αφής. Το είναι και το έχειν ενσωματώνονται εντός του άλλου, όπως οι εγκεφαλικοί μας πόλοι, όπως τα κλικ μας. Η μνήμη μας είναι σωματική πια. [...] το σώμα είναι/έχει το σήμα είναι/έχει το σημείο είναι/έχει το μνήμα είναι/έχει τη μνήμη είναι/έχει το σώμα είναι/έχει [...] Μας κάνουν κλικ συγκεκριμένοι σωματότυποι. Κάνουμε κλικ σε συγκεκριμένους σωματό-τυπους.

Οι τύποι των κλικ εξακολουθούν να είναι δύο (;). Κλικ που κάνουμε, κλικ που μάς κάνουν. Κλικ του έχειν και κλικ του είναι. Καθοριζόμαστε από ό,τι καθορίζουμε. Τα κλικ που κάνουμε μπορεί να μη μας κάνουν κλικ, αλλά ορίζουν τι είμαστε, ενίοτε και τι έχουμε. Τα κλικ που μάς κάνουν μπορεί να μη μάς κάνουν κλικ, αλλά ορίζουν το τι έχουμε, ενίοτε και τι είμαστε. Κλικ του φαίνεσθαι - είτε μάς φαίνεται Ντεμπορικό, είτε μάς φαίνεται Μπασλαρικό τούτο το φαίνεσθαι.

Τα κλικ μας είναι γλύπτες που ορίζουν τη μορφή μας. Με τα κλικ μας γινόμαστε γλύπτες και ορίζουμε μορφές. Τα κλικ μας είναι στιγμιαία τρισδιάστατα γλυπτά. Η σωματική μας μνήμη είναι στιγμές τριών διαστάσεων. Τεσσάρων διαστάσεων, συν τω προσθετικώ χρόνω. Πλην τω αφαιρετικώ χρόνω που θολώνει τις μνήμες και τα όρια.

Σώματα στιγμιαία, με στίγματα να απαθανατίζουν μνήμες.

Τα στίγματα που έχουμε είναι ό,τι έχουμε. Τα στίγματα που έχουμε είναι ό,τι είμαστε. Ό,τι έχουμε είναι ό,τι είμαστε. Μού κάνει κλικ αυτό. "Μάλλον δεν το 'χω ρε".

Μού κάνει κλικ και μού αφήνει ένα στίγμα κεφαλαιοκρατίας (Το εν-κεφάλι στην εξουσία, καπιταλισμός, capo, κεφάλι, κεφαλάκι, καπάκι, καπότα, λογική στην εξουσία. Capito?).

Τα κλικ μας είναι στίγματα. Είτε κλικ πάνω σε επιφάνειες υπολογιστών, είτε επιφανειακά στίγματα, στο δέρμα μας. 

Ο καπιταλισμός ως σχιζοφρένεια δούλευε σε δύο πόλους:

Πρώτος: Μάς δούλευε με επιδερμικό, επιφανειακό τρόπο, τερατώδη, με τεράστιες επιφάνειες, δισδιάστατες αφίσες, τηλεοπτικές οθόνες παθητικότητας.

Δεύτερος: Δουλεύαμε γι' αυτόν με γραμμικό, γεωμετρικό τρόπο, ακολουθώντας πολιτικές γραμμές, γραμμές εργοστασιακές, ιεραρχικές γραμμές μονοδιάστατης σκέψης.

Δεν αντιλαμβανόμασταν πως δουλεύουμε για κάτι που μάς δουλεύει. Λειτουργώντας επιδερμικά, δουλεύαμε τους εαυτούς μας. Δε μάς έκανε κλικ κάτι στην όλη διαδικασία. Τώρα που είδαμε και αναγνωρίσαμε τα στίγματα που άφησε η κεφαλαιοκρατία στο σώμα μας, κάτι μάς έκανε κλικ. Είναι το κεφάλι πάνω από την καρδιά;

Ο καπιταλισμός μάς έκανε κλικ κατευθύνσεων, πάλι δύο τύποι, που επικράτησε ναι λέγονται στοπ, στοπ αριστερά, στοπ δεξιά, στοπ φωτομέτρησης, ανάλυσης, τρία στοπ δεξιά και η φωτογραφία βγαίνει μαύρη, τρία στοπ αριστερά και η φωτογραφία καίγεται. Παράτα το manual και βάλτο στο αυτόματο. (Για όποιο ον ξέρει τα βασικά της φωτογραφίας και του αυτοματισμού των υπολογιστών).

Η αυτόματη φωτομέτρηση είναι απολίτικη. Δεν έχει πόλους, δεν έχει πόλεις, δεν έχει πολιτική. Δεν έχει πόλους ενδιαφέροντος, δεν έχει πόλεις αόρατες, δεν έχει πολιτική άμεση. Δεν έχει διπολικότητες, δεν έχει πολέμους, δεν έχει σχιζοφρένεια, δεν έχει καπιταλισμό, δεν έχει κεφάλαιο, δεν έχει χρήμα στις τσέπες, δεν έχει κεφάλι, δεν έχει εγκέφαλο, έχει χάσει τα μυαλά της, βρήκε το σώμα (hardware, DSLR). Δεν κάνουμε κλικ πλέον, εκτός αν είναι κατ' επιλογήν κλικ. Χρησιμοποιούμε περισσότερο απτικές μεθόδους για να ανασκαλέψουμε τις μνήμες μας. Τα ενδιά-μεσα ποντίκια αντικαθίστανται από οθόνες αφής. Τα κλικ μας είναι πλέον ά-μεσα και σωματικά.

Είμαστε σώματα, αυτόματες φωτομετρήσεις ο ένας του άλλου, κάνουμε κλικ σε ό,τι μας κάνει κλικ. Γινόμαστε ό,τι κάνουμε, κάνουμε ό,τι γινόμαστε. Γινόμαστε μη-μετρήσιμα σωματικά κλικ (κλακ). Είμαστε τα αμέτρητα κλικ που κάνουμε καθημερινά. Είμαστε τα κλικ της βιωματικής αναρχίας. Και αυτό μού κάνει κλικ.

Τζόγκινγκ: Το Κάστρο των Σφαλμάτων.

Τζόγκινγκ: Το Κάστρο των Σφαλμάτων.

Για την επίτευξη της μέγιστης πρόσληψης του περιεχομένου αυτού του κειμένου, ο αναγνώστης όπως επιθυμούσε:

α. την ακρόαση του τραγουδιού "Το Κάστρο", σόλο του ράπερ ΤοΣφάλμα από το δίσκο "Ρώμη" (2009). 

β. τη θέαση του πίνακα "Ανερχόμενο και Φθίνον" του Μάουριτς Κορνέλις Έσερ (1960).

γ. την ανάγνωση του ανολοκλήρωτου και παρολίγον χαμένου βιβλίου "Ο Πύργος" του Φραντς Κάφκα ή έστω κάποια περίληψή του (1922).

Να θυμίσουμε και το παράδοξο του Ζήνωνος: για να φτάσω κάτι πρέπει να διανύσω πρώτα το μισό της απόστασης και για να διανύσω το μισό πρέπει πρώτα να διανύσω το μισό του μισού κ.ο.κ.

Στο τραγούδι, ο αφηγητής αφότου έχει γίνει ο τρελός του χωριού δηλώνει την επιθυμία του: "να τινάξω στον αέρα το ανήλιαγο της βόλεψής σας γαμημένο κάστρο", παραπέμποντας στον Καφκικό "Πύργο" της γραφειοκρατίας, χωρίς όμως να φαίνεται το εν λόγω λογοτεχνικό αδύνατο της άφιξης στον Πύργο - ο ράπερ φαίνεται να έχει πρόσβαση στον Πύργο. Να σημειωθεί πως ο ράπερ κατάγεται από και πλέον κατοικεί και πάλι στον Πύργο της Πελοποννήσου.

Στον πίνακα, οι κεντρικοί ήρωες, μια σειρά μοναχών, ανεβαίνουν και κατεβαίνουν μία σκάλα στην κορυφή ενός πύργου της οποίας η αρχή και το τέλος δε βρίσκονται πουθενά, μιας και η σκάλα αποτελεί οπτική ψευδαίσθηση βασισμένη σε γεωμετρικό παράδοξο. Οι μοναχοί της εικόνας αυτής είναι καταδικασμένοι στην αιώνια ανάβαση και κατάβαση. Βρίσκονται ήδη μέσα στο κάστρο έχοντας γνώση για τις εξόδους που βρίσκονται στους κάτω ορόφους, μα ο μόνος τρόπος να τις προσεγγίσεις είναι να πηδήξεις από μεγάλο υψόμετρο με τη συντριβή να είναι θανατηφόρος. "Πώς το λένε, πες το, να βγάλω το μέσα έξω".

Στο βιβλίο, ο ήρωας προσπαθεί να λύσει τα αινίγματα της φαινομενικά αλάνθαστης γραφειοκρατίας στο περιβάλλον χωριό, που όμως γεννάται μέσα από τον μακρινό Πύργο, προσπαθώντας να φτάσει τον τελευταίο εις μάτην. Το "αλάθητο" του συστήματος αποδεικνύει το μέγιστο σφάλμα του. Η τελειότητά του είναι το αεί αδύνατο της τελειότητάς του. Είσαι έξω του και αποτελείς μέρος του μη μπορώντας ποτέ να το προσεγγίσεις. Γράφεις ένα βιβλίο γι΄ αυτό και πεθαίνεις πριν καν το ολοκληρώσεις. Ή γνωρίζεις πως θα πεθάνεις και το αφήνεις ανολοκλήρωτο εσκεμμένα με την επιθυμία να καταστραφεί μετά το θάνατό σου. 

Ασφάλεια σημαίνει την έλλειψη σφαλμάτων σε ένα σύστημα. Το σύμβολο του Πύργου δεν είναι άλλο από το Μπενθαμικό Πανοπτικόν. Η παντεπόπτρια κάμερα ασφαλείας, η αόρατη κορυφή των πυραμίδων της Αιγύπτου, το μυστικιστικό τρίγωνο με το μάτι, ο θεϊκός παντεπόπτης οφθαλμός τον οποίο ο Καφκικός ράπερ-σφάλμα, αν και βλέπει εμμέσως, ταυτόχρονα τον αναζητεί: "Έι, αν είδες το Θεό, δώσε μου κάπου να τον ψάξω γιατί γουστάρω σ' έναν πούστη να ξεσπάσω". Ακόμα κι αν δεν υπάρχει Θεός, ας τον εφεύρουμε για να του αντιταχθούμε. Πώς εξηγείται αυτό το παράδοξο;

Ο ράπερ ξεκίνησε πρόσφατα το τζόγκινγκ. Ήταν η μάσκα που φόρεσε μπροστά στον καθρέφτη του για τις μανίες καταδίωξής του. Κάποιο ον που ο ίδιος εφηύρε τον καταδιώκει συνεχόμενα. Γι' αυτό και επέστρεψε στον Πύργο από την Αθήνα. Για να φορά με περισσότερη άνεση τη φόρμα γυμναστικής του. Πρόσφατα όμως, ανακάλυψε κάτι: οι μανίες καταδίωξης έχουν διπλή λεκτική ερμηνεία. Είναι ταυτοχρόνως παθητική και ενεργητική κατάσταση. Μανία καταδίωξης σημαίνει κάλλιστα "νιώθω πως με καταδιώκουν", αλλά και "νιώθω πως καταδιώκω". Το τζόγκινγκ, ή αλλιώς μάταιο τρέξιμο, είναι απόδειξη αυτού. Τρέχω για να ξεφύγω από κάτι που δεν υπάρχει, τρέχω καταδιώκοντας κάτι που δεν υπάρχει, καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις, μην πηγαίνοντας πουθενά. Καλύπτοντας το άπειρο των υποδιαιρέσεων των Ζηνώνειων αποστάσεων στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους και στα στενά του Πύργου, το Σφάλμα που τρέχει ανακαλύπτει πως ταυτόχρονα δε θα ξεφύγει ποτέ από, αλλά δε θα φτάσει ποτέ στον Πύργο. Η τελική Ασφάλεια για ένα Σφάλμα είναι η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος.

Φυτεύγω Δεντρωώδω 4: Συνταγή για Κρεμ Μπουλέ με Τελεστές Μπουλ [γλυκονογραφημένη].

Φυτεύγω Δεντρωώδω 4: Συνταγή για Κρεμ Μπουλέ με Τελεστές Μπουλ [γλυκονογραφημένη].

Ένα μεγαληθές κτίσμα ψευδορκιόνων και ο πληθυντικός του ένοικτος. Το ασπρόμαυρο δυαδικαστικό σύστιγμα κριματομορφών των ζεβρώνων του εγκεφάλου του ενύκτου, προέκταση του σπιτόκουτου στο μπαρυτιδιασμένο κεφαλάκι του από πιτυρύτιδα (ταμειακή μηχανή του κιμά). Τυφλώματα που επιτρέπουν την ηλιακή ακτιναμφιβολία να δημιουργεί ψευδοροροφήματα ουρανιοτοξοβολίας. Το κτίσμα της απολύτου εμπνεύσεως: το παράγκοιστρο. Η έμπνευση του απόλυτου κτίσματος: το αγκιστρογόνο. Σκαλοσκλάβος σε ισοβιετική κάθειρξη: ο Βραδύμοιρος Ασανσερίφης. Ο ένστικτος εξεγείρεται εντός των τειχών του σκλαβυρίνθου της Δαιδαλομίχλης και της Δεθελωπάχνης: Μαχαιχρώματα αποικιονοκρατών. Σκαμπανεβράσβαταρ Ναυαρχοδεινόσωρος-Γιόργουελσεν του Ουτιδανού στην πόλη του Φραπεγλυκομεγαλέξανθρου. Συγκύκνωση ασμάτων τυφλομυγοπόντικων εναντίον ξεπουπουλημένων σνομπελίστων με περουκεφαλαία. Ο νέος Μανμηχανισμός, η νέα ΛαΜετρεία. Γκυντεμπτές φιδιών, Κøμπρεγχάγχη, Βρυκολαξέλες, Ντάμπστερνταμ εναντίον αναγραμματικών απομνημήσεων λεκομπριζιέ. Οι μελλοντοκόμοι φανερώνουν τις κρυψέλες. 

Μεταξιώματα, α' [fragmenta, analecta aestatis].

Μεταξιώματα, α' [fragmenta, analecta aestatis].

::: Ο Άγγελος Σιλέσιος Σικελιανός. ::: Στη «Μάζα» το «Μαζί» απαλείφεται ως ελάχιστος κοινός παρονομαστής. ::: Αμφισωμία. ::: Μόνο σε αυτήν την περίπτωση το μέγεθος της καταστροφής εξισώνεται με την καταστροφή του μεγέθους. ::: Ένας ανατολίτης βλέπει τον ήλιο να ανατέλλει από τη δύση. Ένας δυτικός βλέπει τον ήλιο να δύει προς την ανατολή. Ο ήλιος βλέπει τη γη σαν ενοχλητική μύγα. ::: Ίσως η ποιητική γη της επαγγελίας να είναι η ποιοτική σιγή της απαγγελίας. ::: Άραγε, ο χαρακτήρας και η μορφή του νταλικέρη διαμορφώνονται με βάση την υφή και την ποιότητα του φορτίου του ή το είδος του φορτίου καθορίζεται με βάση το ποιόν του νταλικέρη; (ερώτηση τύπου αυγό-κότα, Αχιλλέας-Όμηρος). ::: Στον αντεστραμμένο υποχθόνιο κόσμο των σκουληκιών και των εντόμων η ταφή ανθρώπων εξισώνεται με τη φυσική ανάπτυξη καρποφόρων δέντρων. ::: Περιμένοντας ακίνητοι στο ωτοστόπ σκεπτόμαστε τα αυτοκίνητα που θα βρεθούν στην πορεία μας. Κάποια στιγμή βρισκόμαστε στην πορεία ενός οδηγού. ::: Στον κόσμο των περαστικών είμαστε όλοι ποιητές, μα στον κόσμο των ποιητών είμαστε όλοι περαστικοί. ::: Αν είναι όχλος δε μπορεί να ενοχληθεί. ::: Ο καλλωπισμός είναι ανθρωπισμός, πολύ ανθρώπινος. ::: Η ενδεχόμενη απόρριψη ενός απορριπτέου ενδεχομένου στο Σύμπαν του Σχεδόν Σχεδόν. ::: Τρεις ομόκεντρες πόλεις. ::: Καλειδοσκοπική ακοή. ::: Ζευγάρι γυναικών που υπανδρεύτηκαν. ::: Ένα λεπτό άυλο κέλυφος δίχως εντός και εκτός προσδιορισμούς μεταξύ του θνήσκοντος ζωοδότη και του ζώντος δημίου που αέναα ξεμυτίζουν ο ένας στον έξω κόσμο του άλλου. ::: Η κορύφωση της επίπεδης συνείδησης: Συνειδητοποίηση του δημιουργημένου επιπέδου πολλαπλών κορυφών. ::: Για να τετραγωνίσεις τον κύκλο, πρώτα ευθυγράμμισε το σημείο. ::: Άστυ φυγόκεντρο, γιούρτα κεντρομόλος. ::: Η νεκροφάνεια είναι κάλλιστα και ζωντοκρυψία. ::: Μερικώς πασιφανές. Πασιφανώς μερικό; ::: Ο πότης/ανα-γνώστης, που πίνει για να θυμηθεί και όχι για να ξεχάσει, μεθάει βρίσκοντας γράμματα μέσα σε μπουκάλια. ::: Μια ακτινογραφία της πλατωνικής ιδέας της ακτινογραφίας. ::: Ένας άνδρας, αποτέλεσμα εγχείρισης αλλαγής φύλου, δύναται να χρησιμοποιεί το επίρρημα «αιδοιόθεν». ::: Αντισώματα αντιύλης. ::: Το Όριο του Ίσως Ίσως. ::: Μια συλλογή των σκέψεων και των συνειρμών των οδηγών που δε σταματάνε όταν κάνεις ωτοστόπ. ::: Η στιγμή που το φίδι που έτρωγε την ουρά του ξεκινά να μασά τα δόντια του. ::: Μουσικά όργανα βαρηκοΐας. ::: Μια ηρωική ειρωνία, πλήρως αντίθετη του ειρωνικού ηρωισμού, είναι η σχέση της αντιμετώπισης ενός λαβυρίνθου ως ευθείας και μιας ευθείας ως λαβυρίνθου. ::: Ένας αχινός αγχίνους, με αγκάθια στον εγκέφαλο. ::: Η κουβέρτα της συνήθειας μετατρέπει τον πόνο των αγκαθιών στην τέχνη του βελονισμού, σε ακάνθινο στεφάνι, σε φωτοστέφανο. ::: Μια βεβαίωση αθανασίας μέσω της κρυογενετικής. Το βέβαιο του θανάτου μέσω της θερμοδυναμικής. ::: Το σπαθί δεν κόβει, ούτε επιτίθεται. Αμύνεται για να διατηρήσει την αιχμηρότητά του. ::: Στο σύμπαν της αντι-ύλης ποιο είναι το παραγωγικό έργο των δι-υλιστηρίων; ::: Απομνημονεύει φωτογραφικά. Άραγε, ξεχνάει αντίστοιχα; ::: Νομαδικό οικόσημο πρωτεϊκής φύσης. ::: Η πίκρα της γλωσσικής ακριβολογίας συμπίπτει με τη γλύκα της ανακριβολογίας. ::: 

Ετερότητα,

αποδιοπομπαία

τραγωδία μου.

Η Ιστορία,

ο ουροβόρος σκορπιός

που αυτοκτονεί.

Ξίφη σε μάχη

που δεν αντιμάχονται:

προσαρμόζονται.

Η κάθε ζωή

ομοιοκαταληκτεί

μες στο θάνατο.

Απεικόνιση

φαινομενολογίας

της τυφλότητας.

Εωσφορική

ηρεμία ανθρώπου

πανικόβλητου.

Η συμμετρία

είναι σύμμετρη με την

ασυμμετρία.

Ξεχνώ, αλλά αν

με μελετήσεις, είμαι

σαν παλίμψηστο.

Σπινθορίζοντας: Τα Πάντα Ρύαρ Βιου Μοίρωρ.

Σπινθορίζοντας: Τα Πάντα Ρύαρ Βιου Μοίρωρ.

Ισχυμερικοί Κολομβητές εφευρισκάρουν νέους κόσμους.
Τον λεν Οράτιο, αγόρι, τηλενοράσεων, κοράσιον.
Τεμασχηματίζοντας μεταμαχαίρια Κοπτικών ψευδεσμάτων.
Ψαρεύδοντας το ακίνητο ρυθμυθικό παραμμύδι.
Ο διερχωρισμός λεξοτανύλης κι ει/οικονοπνεύματος.
Ιζμήνη μεταναστευκτική εις μνήμην εγκαθειρκστάσεων.
Ντιβατζής παιρνειχρήματ' απ' την πορνιχρότητα.
Ο διαπλεκτικός καμπυλισμός της ψευδευθείας, Αλήθοργος.
Ψαρεύδοντας λεκτικοβόρα χείλια μάζεψα κι ένα ενθλανθρύννι.
Δύο Αγιογράφητοι Ιεροπίστολοι αμφιότεροι κηρύττουν την
εντουτωνικουμενικότητα του βορειοπόλεμου.
Αιθαλάσσιο αντιφέγκαυμα κάθε βλεμμονή της, κρύβει τον αλληγοράτορα.
Αειθαλλέσφορο αϊστοδιάλυμμα η δακρυδιάρκεια, ποτίζει το νεκροφύλλωμα.
Ο αλήθωρός Ορόστης αλλησθείας - η ώρα της αρνήθειας.
Τα βουβαλόψαρα μουγκαμωράθηκαν ψαρεύδοντας τσιβδιγλώσσες.
Αναμασχαλεύοντάς με ανατυφλώθηκα στα τέσσερα, τι ανακώφωση!
Μα στο ρινόπνευμα του οινόκερου, τι βρογχερός θρηνόκαιρος!
Αντιχειρογνωμίες έγκρισης κι αντιχειρονομίες ωτοστοπιούχες.
Δακρύβερ βιου μάστωρ - καθραφτάκι κηρυθραυτοκινήτου.
Σκαντζόμοιρε αγκαθ.ο.τ.έ. λυγαριασμέ τηλεφόβου, δε μπορώ,
δε θέλω να σε πληργώσω.
Ανάμασά μας ένα διστοίχωμα τεχνωτής οδαντιστοιχίας (περίφραση του
"Αυθόρματη μετάφραξη"). Απονεύκρωση.
Έμμηνα για πάντα στον Φαυλουάριο διαβάζοντας περιοδικαστικές αποφάσεις.
Φιλμνουάριος, και το λήμναιμα έβαψε τα λευκαύλα μίνγκο ροζς.
Πάντα μπερδεύωσμες μικροαστυχίες: ο λάθος γειρισμός κι ο λάθος χυρισμός.
Οικειοθελκτικώς τηλεμαργοί, λαιμοδότες αιμοδέτες.
Τα ελπιδόφτυαρα του πτηνοθάπτη διακυλινδρεύουν κυβοτάφια περιστροφριώνων.
Ο κακός ο αλάθητος ανομοιόμυλος όλα τ' αλέθει. Και τον εαυτό του.
Ζήσαμε να παντέρψουμε τον εξόγιομο Φεγγάρη με την ολοστρόβιλη Ηλιά.
Πεθάναμε παντρέχοντας, κουβαλώντας σταυρούς, κακοπασχίζοντας
να ξεφύγουμε από/και να σώσουμε τους νέους κόσμους μας από τα Χριστιοφόρα
των Κολομβοφοριών.
Αποτευφρανθήκαμε ως "Απεναντούτω Φοίνικα". Κενοζενολογία μιας μεθεορμηνίας.

Φυτεύγω Δεντρωώδω 3: Οίκοσυαίνας Σπαραγγοραμένοι Χαρταετύφλωσοι

Φυτεύγω Δεντρωώδω 3: Οίκοσυαίνας Σπαραγγοραμένοι Χαρταετύφλωσοι

::: Ζενομενολογία του Τρύποτα ::: τα Αλφρεζαριζωματικά Αποντελέζσματα του να παρατηρείς με μεγαισθαντικό φουκώ το χάρτη της Ζεναιτίας ::: Ο μηδζενισμός της Ερμηνείας του Τρισελάχιστου ::: ο Ναρκίσσειος ντε Σάντμιντον και η κατοπτριζόμενη πετροσφαίρηση ::: Η ευτυχής παράδοξη σύμπτωση μιας ομπρέλας και ενός βιβλίου σε ένα τραπέζι (*το ζεν στο έργο του Ζήνωνος και το Ευ Ζην). Δε μπόρεσα να τελειώσω το βιβλίο θέλοντας πρώτα να φτάσω στα μισά. Η βροχή πήρε το προβάδισμα, μα το βιβλίο μου δε βράχηκε γιατί η πρώτη σταγόνα έπρεπε να καλύψει τη μισή απόσταση από το σύννεφο μέχρι τη σελίδα που διάβαζα. Προσπαθώ να κάνω λόγο για την προσπάθειά μου να εκφέρω λεκτικά την προσπάθειά μου να ανοίξω την ομπρέλα, μα {... , 1/16, 1/8, 1/4, 1/2, 1, 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, ...} ::: Το Δόγμα ως Κάρμα και το Κάρμα ως Δόγμα ::: Η σιωπή ως ανομιλία ::: Κάναμε/Φτάσαμε ωστοσωστόπ με έναν κατσαρηδονικό μεταμορφασμό ::: Είμαστε περικυκλωμένοι από κυκλώνες, εγκυκλίους, κυκλώματα και κύκλωπες ::: Μια μούσα μ' αναρχίδια ενέπνευσε τον Ιησού Μαρξ να ξυρίσει τα μούσια. Να μαρξυρίσει τα μουστικά του. {Ο μύστακας των μαρτυρίων} ::: Ο σωματικόσμας χάρτης μυρίζει παλιά γιουγκοσλαύικα τραίνα και έχει για σταθμούς γεννετήσια σημάδια, στίγματα από εμβόλια, θρησκευτικά στίγματα, στίγματα από την εφηβική μανία της παρακμής ενάντια στην ακμή της εφηβικής μανίας, ουλές από πειράματα στην κουζίνα, καψίματα από στοιχήματα με μεγεθυντικούς φακούς σε ηλιολατρικά παιχνίδια ::: Οι πρωταθλητές/πρωτεργάτες/αρσιβαρίστες των μεταλλείων χρυσού βραβεύονται με χρυσά μετάλλεια "βαρέων και ανθυγιεινών" ::: Ροζσπανθηροβόλα βλέμματα Παρμπριζοσπαστών και Μπροσπισίστρατων }:::{ Αραβοθώρητα ακριβουργήματα ανταλλασόμενα με υδροτεχνήματα αντιτεχνουργών ::: καλοπασχγαβγίσματα και καληχρωμνιαουρίσματα ::: Θεομύστικο σπλάγχος, ν' αδαιμονείς και να νυσταλγείς συνάμα: αναθυματίζεις τις αναθεμιάσεις ::: Κηπολιτικήπος: τσουκνίτες και χρυσανθήτες, η κορατσίστική συμπεριφορά μας, η κηπουριτανική πολιτική μας. Κι η πολιτική, πώς; Κ' υπουργός γκαζόν μαζών [η ίδια μουσική που ευαισθητοποιεί τα φυτά αναισθητοποιεί τις μάζες, μάζες που φυτοζωούν μαζεύουν φυτά] και άνω και κάτω προπαγνάνθας ::: Δυσβάστικτακτ ::: Το χτεσινό τραγούδι της Σημερήνας τροβαδούρας στη μέση του ωκεανού με μάγεψε ::: Ο θερινός συννεφίλ που έβαφε τον ουραno του με τις μποyes του τριανταδυάχρωμου ζωγράφου που [τον] είχε καμβαφτύσει. Ο σκοινοβατογριφόφυλλος που εκλείπει εκλιπαρών το νυχτερινό όνειρο του Φθινόμπερον. Η κοκκινοματογραφίτσα που πιστεύει πως ο κακός λύκος υπάρχει μόνο στις ταινίες και στα παροσφρησιογόνα ::: Μανδραγορίτες Μαιανδραρίνοι :::