Στίχοι του "Για να Τελειώνουμε με την Υπόθεση του Ανθρώπου" των Mandelbrot's Mental Bots

Στίχοι του "Για να Τελειώνουμε με την Υπόθεση του Ανθρώπου" των Mandelbrot's Mental Bots

Εισαγωγή

"Ο σκληρός δίσκος μου κάηκε"

Υπερπυραμίδες

Ο σκληρός δίσκος του Κάλχα κάηκε. Τα διασωθέντα απομεινάρια έγιναν το τελευταίο του σιντί που ευτυχώς ήταν αρκετά μιξαρισμένο και μαστεραρισμένο, οπότε κυκλοφόρησε κανονικά. Από κοινού είχαμε ετοιμάσει μερικά κομμάτια ακόμα που προορίζονταν για μια μακρύτερης διάρκειας κυκλοφορία, λογαριάζαμε όμως χωρίς τον δεδομενοδόχο. Τα mp3 των τελευταίων εκδοχών των κομματιών (όλα σε παραγωγή Κάλχα και σε δικούς μου στίχους), μαζί με μερικά ορχηστρικά κομμάτια του Κάλχα στην εισαγωγή και στο τέλος του δίσκου και μερικά περισσεύματα του Plankhton ενδιάμεσα συντελούν αυτό το δισκάκι. Αποφασίσαμε να λεγόμαστε Mandelbrot's Mental Bots. Ακόμα δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά. Ακόμα διαφωνούμε για όσα διαφωνούσαμε. Ακόμα συμφωνούμε σε αυτά που συμφωνούσαμε. Και στις δύο περιπτώσεις με πιο οξυμένο τόνο. Ετοιμάζουμε εκ νέου ένα νέο δισκάκι παράλληλα. Τα κομμάτια αυτά είναι αφιερωμένα στην τεχνητή μνήμη που γίνεται ζωντανό μνήμα. 

Κατεβάζετε τον δίσκο δωρεάν (όπως πάντα) από εδώ:
http://www.mediafire.com/download/ka7ey5zn2k26g2z/Mandelbrot%27s+Mental+Bots+-+%CE%93%CE%B9%CE%B1+%CE%BD%CE%B1+%CE%A4%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%A5%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85.zip

Ολόκληρη η YouTube λίστα αναπαραγωγής εδώ:

https://www.youtube.com/playlist?list=PLNzweW6KFNHBHal1DFAdvMruCPhYOTxTU

Ο Είμ' Ένας

Κληρονόμος μιας αλλόκοσμης παγανιστικής καδένας

στον αστερισμό της τριχόπτωσης. Συνταξιοδότηση της χτένας.

Όποτε γυρνώ στο παρελθόν, με σκοτώνει ο αυχένας.

Καζάν ντιπί απωθημένων της ψυχής μου ο πυθμένας.

Ηδονή με δόσεις οδύνης για να ξεφουσκώνει ο αδένας.

Ερμηνεία του Λάο Τσε όπως θα την έκανε ο Αβικέννας.

Οϊμέ! Εξαφανίστηκε ο υμένας μιας παρθένας

κι αποτέλεσμα της γέννας ένα πρόβατο-ποιμένας.

Σε χρεία πολλών χιτώνων ο έχων πολλάς ερωμένας.

Επικοινωνώ με γήινους μόνο με χρήση αντένας,

το γιγάντιο μυρμήγκι, ρίπτης πύρινης βλέννας.

Λέω πως είμαι αυτοκινούμενος κι ας μην έχω σώας τας φρένας.

Λυμένα μάγια και κορδόνια στη μέση της αρένας.

Θα μπορούσα να ‘μαι ο καθένας, μα μάλλον είμαι ο κανένας.

Είναι η πέννα εργαλείο μου ή είμαι έρμαιο της πέννας;

Η κοκκινομάλλα αγάπη μου μόνος ασφαλής λιμένας.

Οι Σεληνιασμένοι.

Σα βρεθείς σε τρικυμία να συλλέγεις νερό.

Σα βρεθείς σε τρικυμία να συλλέγεις νερό.

Σα βρεθείς σε τρικυμία να συλλέγεις νερό.

Σα βρεθείς σε τρικυμία να συλλέγεις νερό.

Πληγή που αντικρίζει οργή να ξεχειλίζει.

Γροθιά σιωπηλή, σιγή που τσιρίζει.

Βροχή χειμερινή. Ουρλιαχτά από τσακάλια.

Μάτια ειλικρινή ορατά μόνο με κιάλια.

Μη φοβάσαι την πανσέληνο απόψε.

Antivarious artists. Ηλεκτρονικές ασθένειες.

Ηλεκτρικές καρέκλες και εκλεκτικές συγγένειες.

Αναμμένο φιτίλι. Ξεγραμμένοι μου φίλοι,

παραμένουνε σκύλοι, υποταγμένοι στην ύλη.

Φιλίες μετρήσιμες σε ζωές αριθμήσιμες.

Ντροπή και τιμή σε τιμές συζητήσιμες.

Εικονικές ατάκες που σε πιάνουν στη φάκα.

Οι τεκτονικές πλάκες δεν κάνουνε πλάκα.

Μη φοβάσαι την πανσέληνο απόψε.

Η σελήνη εκρήγνυται απ' την αγνή της πρόθεση.

Στη λιγνή μου αυτοπεποίθηση δίνει ο λιγνίτης ώθηση.

Καουμπόηδες κουτσομπόληδες σ' αυτήν την κουτσή πόλη.

Ας τα πούμε τετ-α-τετ για να μας ακούσουν όλοι.

Μεθυσμένοι απ' τα “γιατί” κι εθισμένοι στην έννοια.

Επαναστάτες μ' αιτία θυσιασμένη στη σχιζοφρένεια.

Ενώπιος ενωπίω μόνο μετά από όπιο.

Μάτια ειλικρινή μόνο ορατά με μικροσκόπιο.

Μη φοβάσαι την πανσέληνο απόψε.

Μηχανικές αποφάσεις με λάθη ακανθώδη.

Φωτογράφοι στο πόδι. Πάθη ζωώδη.

Εξουσία στους πάντες, κι ο λαός κανενός.

Απολωλός αμνός εντελώς γυμνός.

Ο χρόνος είναι κόψιμο κεφαλιών Λερναίας Ύδρας.

Το μάταιο του γυρίσματος μιας άδειας κλεψύδρας.

Ξόρκια της πεντάρας αναλώσιμων μάγων.

Μεταξύ μας ποιος ευθύνεται για το λιώσιμο των πάγων;

To Have Done With the Angel/Demon Dichotomy

You glorify your Angel to satisfy your Demon.

Μετρώντας τους κόκκους άμμου όλων των ερήμων

ο άνεμος με τα χρόνια γίνεται αριθμομνήμων.

Πεισματάρης που δε μιλά, με τη σιωπή του κομπορρήμων.

Μόνη πράξη αυθεντικότητας, η τέχνη των μίμων.

Μιλκσέικ δακρύων και δηλητηριασμένων ενζύμων.

Ανταλλάζω για κάρτες Ντίτζιμον μια ζωή ενσήμων.

Το ταμαγκότσι αποδεικνύεται απ’ τον άνθρωπο πιο νοήμον.

Αναγεννάται ο αναγεννησιακός πανεπιστήμων

ως ψευτοδιεπιστημονικός, στην ασχετοσύνη ειδήμων.

Βεβιασμένοι νεωτερισμοί αντιφρονούντων μονίμων

προστίθενται στη λίστα των ηθών και των εθίμων.

Η Νέμεση δε γνωρίζει από διαγραφή προστίμων.

Υπαρξιακά κενά γεμίζουν θέσεις επισήμων.

Η περηφάνια κι η τιμή δεν είναι είδη εδωδίμων.

Προτιμότερα απ’ τη λήψη φαρμάκων και τροφίμων

ακούσματα κι αναγνώσματα σε ρόλο βιοκαυσίμων.

Ντόπελγκάνγκερ στο τετράγωνο σε περίπτωση διδύμων.

Νόμπελ στον γκάνγκστερ επενδυτή που το παίζει ελεήμων.

Αλληλογραφία που αποσκοπεί στη συλλογή γραμματοσήμων.

Ο Προμηθέας στέλνει αναπτήρες σε ιερείς των Ιεροσολύμων

κι ο Κάλχας φτιάχνει μπιτς με σαμπλς ακολουθιών νεκρωσίμων.

Τριπάρισμα συνοδευόμενο από απόδοση παρασήμων.

Αν οι ιδέες σου είναι κτήμα ες αεί δεν είσαι ακτήμων.

Η ζήλια είναι θαυμασμός με αντιστροφή προσήμων.

Η αληθινή ταυτότητα είναι η επιλογή ψευδωνύμων.

Έο

Είναι το κομμάτι που αφορά – όσο κι αν σου ακούγεται ακραίο –

την πάντοτε όμοια κατάληξη της ανθρωπότητας και την ομοιοκαταληξία “έο”.

Χρωματίζω φαιά ουσία σε κάθε νεύρο νωτιαίο.

Το βερς αυτό φόρος τιμής στον Ιωάννη τον Στοβαίο

στον επαναστάτη ποιητή Αλκαίο τον Μυτιληναίο

και σε κάθε άθεο καββαλιστή κι όχι Εβραίο

που θα γιορτάσει σε λίγα χρόνια του ραπ το πρώτο Ιωβηλαίο.

Θυσιάζω το μυστικισμό σ' ένα βεβηλωμένο νυμφαίο

και στα άδυτα του προφανούς με κυνικότητα εισρέω.

Η ψυχολογία του βάρβαρου στο επιφώνημα “οέο”

κι η βαρβαρότητα της ψυχολογίας στο επιφώνημα “μπέο”.

Ρωτάς τι είναι η ζωή; Ξεπάστρεμα αστραπιαίο.

Εκμαιεύοντας στοιχεία που θα σε κάνουν ακμαίο

ίσως πέσεις στην παγίδα να σε νομίσεις για σπουδαίο.

Μπορείς να ξεχωρίσεις το επιτεύξιμο απ' το ευκταίο;

Με κόπο μαζεύω ξύλα μόνο και μόνο για να τα καίω.

Γνωρίζεις πως τα πάντα γίνονται επί ματαίω

κι όμως κάτι σε κρατάει ως το λεπτό το τελευταίο.

Νομίζεις πως θα πάψεις να 'σαι δέσμιος εν τω σπηλαίω.

Η εξέλιξή σου σε “κάποιον” θα 'ναι κάτι βαθμιαίο

που δε σχετίζεται με το μισθό σου, εβδομαδιαίο ή μηνιαίο.

Η συνείδηση του “είναι” μάλλον μοιάζει με κλοπιμαίο.

Κι η πολλή φήμη συνεπάγεται να 'χεις ένα μάτι, κυκλωπιαίο.

Προμηθεϊκή ανακάλυψη, εύρημα αρχαίο.

Αναρωτιέσαι αν η τέχνη είναι προσόν αγοραίο.

Κοίτα, αν το παρακάνεις, θα 'ρθει βύθισμα πρυμναίο.

Κάνω check-in από προϊστορικό οικισμό λημναίο

αναβιώνοντας ερώτημα προκατακλισμιαίο.

Η καινοτομία παρεισφρέει σαν εμπόρευμα λαθραίο

και ξαφνιάζει όπως η νόσος σε σύστημα στεφανιαίο.

Το να πάψεις να κάνεις σχέδια, σχέδιο απορριπτέο

ακόμα κι αν είναι σχέδιο για να επισπεύσεις το μοιραίο.

Πολύ συχνά το “ώστε να” και το “επειδή” συγχέω

μ' αποτέλεσμα να κάνω το κακό και ας μη φταίω.

Αν και λέω ότι προσέχω, δεν προσέχω ό,τι λέω

κι όταν σ' ακούω να μου τα λες στην απογοήτευση επιπλέω.

Η ανθρωπότητα είναι περίπτωση “τραβάτε με κι ας κλαίω”,

κωμικοτραγική σαν αιμάτωμα υπομασχαλιαίο,

αν και θυμίζει σε πολλά τον “Χρυσό Σκαραβαίο”.

Η αιώνια διαμάχη για το επίκτητο και το πηγαίο.

Η αιώνια ανακρίβεια απ' τον Ιωάννη ως τον Ματθαίο.

Ο Διόνυσος κι ο Μαρξ ερωτοτροπούν με τον Ιουδαίο

κι ο Δημήτριος περνιέται έξυπνος όταν τα βάζει με το Λυαίο

παριστάνοντας το συνδυασμό Νεοναζί με Ναζωραίο.

Ο δόλος φέρει τίμημα άμεσα πληρωτέο.

Προστάτευε ό,τι αγαπάς μ' υπευθυνότητας στηθαίο.

Να θυμάσαι πως ο άνθρωπος τρέμει πάντα το νέο,

ακόμα κι αν τον συμφέρει θα το πει κατακριτέο.

Το άσχημο η συνήθεια μετατρέπει σε ωραίο

που με τη σειρά του γίνεται κιτς, κι αυτό είν' αναγκαίο.

Κι απ' το κιτς προκύπτει εκ νέου κάτι κακάσχημο και χυδαίο

ως ιστορική ανάγκη που ο κόσμος λέει “τυχαίο”

επειδή η αλλαγή επέρχεται με ρυθμό ραγδαίο.

Οτιδήποτε περίπλοκο εξ' ορισμού μη οριστέο.

Το παραλήρημα εγχείρημα απ' όλους αποδοκιμαστέο.

Ό,τι μας ενοχλεί έχει μέγεθος κολοσσιαίο,

μα στη λήθη μας τα πάντα βρίσκουν θάνατο ακαριαίο.

Συνήθως το πιο ασήμαντο είναι το πλέον κραυγαλέο

και το πιο σημαντικό θα 'ναι μάλλον και φευγαλέο.

Να ξέρεις πως ένα πράγμα θα σε καταστήσει γενναίο:

να περνάς την ηθική σου μια στο τόσο από το ΚΤΕΟ.

Σκέψου τι ήταν κάποτε ένα φιλί προγαμιαίο.

Οι παραδοχές του παρελθόντος δεν είναι σπίτι διατηρητέο.

Στο ασυνείδητο έχεις απόθεμα απωθημένων γιγαντιαίο.

Από τις σπηλιές ως το ίντερνετ είσαι ον αγελαίο,

είτε πεθαίνεις από καταποντισμούς, είτε από τροχαίο.

Καταγωγή από την Παγγαία, και όχι απ' το Παγγαίο.

Κράτα το Ρίο δε λα Πλάτα κι όχι το Μοντεβιδέο.

Νερό είναι στη βάση του, είτε Μεσόγειος, είτε Αιγαίο.

Ζούμε σε οικοσύστημα που τυχαίνει να 'ναι χερσαίο.

Επίθετα εθνικοτήτων ποτέ μη γράφεις με κεφαλαίο.

Η εξίσωση με τους πάντες είναι αίσθημα κορυφαίο

αν και η διαφοροποίηση είναι κατά καιρούς προτιμητέο.

Είναι αυτό που ξεχωρίζει τον Χαλδαίο από τον Πυγμαίο

καθιστώντας έκαστους λίθο ακρογωνιαίο.

Για τους ονειροπόλους εφευρέθηκε καφεδάκι στιγμιαίο.

Το ζεν είναι στα ψάρια, κοίτα στα μάτια έναν γαλέο.

Νομίζω πως εξάντλησα τα “έο”, καταρρέω.

Την κατάληξη “-έω, -ώ” πενθώ μα και πενθέω.

Αν συνεχίσω θα ρητορεύω χειρότερα κι απ' τον Ισαίο,

αφού κι εγώ ανάμεσα σε όσα κράζω παραπαίω.

Καθώς τελειώνει αυτό το βερς, βρίσκω χρόνο και εκπνέω

αφού στολίσω το κεφάλι μου με ένα μηριαίο

εκεί που νόμιζες πως το ραπ αυτό θα είναι ωριαίο.