Ο βραστήρας, ή η μικρή οικιακή ατμομηχανή.

Ο βραστήρας, ή

η μικρή οικιακή

ατμομηχανή.
onesecbeforetheend

Σημείο τήξης
της γλώσσας: απαλοιφή
σημείων στίξης.

Η νεότητα
είναι η ατομική
αρχαιότητα.

Εκφορά λόγου
ντροπής με συρριστικά
εμφανές στίγμα.

Ο ήχος είναι
η επιβεβαίωση
της διάρκειας.

Ταξινόμηση:
η ψυχαναγκαστική
ψυχεδέλεια.

Μες στα βιβλία
χιλιάδες θεωρίες.
Καμία έξω.

Η ταχύτητα
της αλλαγής είναι η
τραχύτητά της.

Η αξία του
χρόνου: αναζήτηση
φτηνών πτήσεων.

Τα βήματά μου
παρανυχίδες χτύπων
ταχυπαλμίας.

Το νευρικό μας
σύστημα παραείναι
νευρικό. Τι λες;

Επιταχύνω
παλμούς. Έπειτα χύνω
βροχή με λυγμούς.

Οι γαμήλιες
βέρες είναι των δεσμών
οι επίδεσμοι;

Ερεθιστική
η οπτική σιωπή
που εκπέμπουμε.

Την πορεία των
ρινισμάτων σιδήρου
μαγνητοσκοπώ.

Έκθεση κάδρων
που έχουν καταλήξει
μέσα σε κάδους.

Κάποιοι κόβουν τις
κακές τους συνήθειες
ωσάν φρατζόλες.

Οι εκλογές δρουν
σαν καραμελωμένα
ψυχοφάρμακα.

Ξεφλουδίζω το
κρεμμύδι καθώς ένα
κερί καίγεται.

Όλοι οι δρόμοι
που 'χω χάσει εξαιτίας
ενός G.P.S.

Είμαστε όλοι
τρελοί συγκάτοικοι στη
μετανάστευση.

Το D.N.A.
Το χαϊκουνταλίνι.
Το κηρύκειο.

Τα ρουθούνια μου
θα μυρίζουν πάντα το
ένα το άλλο.

Φασαρία ως
αποσιώπηση μιας
παλιάς σιωπής.

Το σφύριγμα του
σφυριού που γοργά φτάνει
καταπάνω μου.

Ταξιδεύοντας στο παρελθόν με πλαστά εισιτήρια.

Ταξιδεύοντας

στο παρελθόν με πλαστά

εισιτήρια.

onesecbeforetheend

Τρίχες, βελόνες

μαλακές. Ενέσεις στον

έξω μας κόσμο.

Τότε, τα τσόφλια.

Όταν, ο κρόκος. Και το

τώρα ασπράδι;

Εσύ, ο κρόκος.

Ο κόσμος, το τσόφλι και

γνώση το ασπράδι.

Τρίχες στη σούπα.

Τσόφλια στην ομελέτα.

Κουρεύω τ' αυγό.

Έλυσα το παζλ.

Ένωσα τα κομμάτια

σπασμένου τσοφλιού.

Έφτιαξα τζίβα

από τις πεσμένες μου

τρίχες στο μπάνιο.

Αυγό ή κότα;

Τρίχες! Πρώτα ήταν το

Kentucky Fried.

Αναπτύσσοντας

τεχνικές κηπουρικής

στο ξύρισμά της.

Τα είπαν όλα.

Τελικός διάλογος:

Τσούγκρισμα αυγών.

Βάρος του ήχου.

Τσιρίδα. Ανώδυνο

τρύπημα αυτιών.

Διδασκαλία

του ρίγους. Γρατζουνιά σε

μαυροπίνακα.

Επάγγελμά μου,

φυλάω τη νύχτα τις

ώρες της μέρας.

Συρρίκνωση της

σκέψης σου. Αραίωση

του τριχωτού σου.

Συρρίκνωση της

μνήμης μας, μεγέθυνση

της συγκίνησης.

Ανεβαίνω σαν

άλλος Σιναΐτης την

Κλίμακα του Γκρι.

Κοινοτο/υπία:

Βασιλεία του ήλιου

στο χαμό του. Πφφ.

Τα φιλιά τους σα

σήματα Μόρς. Τα χάδια

τους, γλώσσα Μπράιγ.

Παρατηρώντας

την, εξασκώ οπτική

καλλιγραφία.

Ο εκκεντρικός

που στέκεται στο κέντρο

διαφέροντας.

Υπογραμμίσεις

της πίσω σελίδας που

σε παραπλανούν.

Αέναος πλους.

Παρθενικός λιμένας.

Αραξοβόλι.

Οι λίστες λιστών

είναι λίστες ληστών της

αφηρημάδας.

Πνεύμα του καιρού.

Ανεργία και χαρά.

Ο Homo Ludens.

Ρεύμα του κενού,

φυσάς με κατεύθυνση

πλήρως άτοπη.

Οι σταθμάρχες που ποτέ δε συμπάθησαν τους εισπράκτορες.

Οι σταθμάρχες που

ποτέ δε συμπάθησαν

τους εισπράκτορες.

onesecbeforetheend

Η μετά-νοια

είναι γενεσιουργός

της μετα-σκέψης;

Μεταναστεύω

αμετανόητα σε

οίκο νοητό.

Στην κιβωτό του

Νοός πλέουν τα ζεύγη

των αντιθέτων.

Ακινησίας

μέγιστο βεληνεκές:

το Απόλυτο.

Το προβλέψιμο

του να γίνουν τα πάντα

μη-προβλέψιμα.

Προεικόνισμα

κάθε φωτογραφίας

ένας ήχος: "κλικ."

Ακονίζοντας

πολύ τη λεπίδα του

Όκκαμ, κόπηκα.

Υπάρχω μόνο

στη φαντασία μου και

σε κάποιων άλλων.

Την πρώτη φορά

που γέλασα, με τρόμο

μετά έκλαψα.

Ύψιστη υφή

μεικτής μύησης: διττή

ύλη ποίησης.

Η ζάλη μας ως

αποτέλεσμα μακράς

σταθερότητας.

Αλληλεγγύη

και στους φυλακισθέντες

εκτός φυλακών.

Η επιλογή

"αναποφάσιστος," το

μέγιστο ρίσκο.

Μετάφραση: το

σημασιολογικό

μας γλωσσό-φιλο.

Δε θα πετάξει

όποιος σκέφτεται πολύ

τα παπούτσια του.

Επίκυκλοι και

κύκλοι. Επίκεντρα και

κέντρα. Και σεισμός.

Σιωπηλό το

κύκνειο ουρλιαχτό του

ροκ γερόλυκου.

Υπεράνθρωπος

που αγορεύει μέσα

σε σούπερ-μάρκετ.

Τσιγαρόβηχας

που αναλύεται σε

μηδέν και ένα.

Η χαλασμένη

κουζίνα στη δίαιτα

κλείνει το μάτι.

Χειρόγραφο

κάθε γράμμα στο παλιό

πληκτρολόγιο.

Ανεξήγητη

σκια μας, ανάγκη

για εξηγήσεις.

Την αναπτύσσω

γύρω μου ώστε να με

φωτογραφύση.

Παρατηρώντας

τη, γίνομαι μέρος της

πριν με αφύση.