Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Νετσάγιεφ και Βουδισμός.

Νετσάγιεφ και Βουδισμός.
onesecbeforetheend


 1.

Δεν είμαι νετσαγιεφικός και, φευ!, ούτε Βουδιστής. Επίσης σε αυτό το κείμενο δε θέλω να αποδείξω πως ο παραγκωνισμένος Νετσάγιεφ ήταν Βουδιστής, ούτε βέβαια πως ο παραγνωρισμένος Βουδισμός έχει κάποια άμεση σχέση με την Κατήχηση του Επαναστάτη. Στόχος μου είναι να καταδείξω κάποιες παραλληλίες στα δύο αυτά συστήματα σκέψης, δίνοντας τροφή για αμφισβήτηση (και πιθανή εναλλακτική θέαση) για καθένα από αυτά. Δε θα περιγράψω κανένα από τα δύο, παραθέτω ωστόσο τρεις πηγές για κάποια βασικά κείμενα που με βοήθησαν να φτάσω σε αυτούς τους συλλογισμούς. Αυτά είναι η ίδια η Κατήχηση του Επαναστάτη του Νετσάγιεφ, το βιβλίο Θιβετανική Γιόγκα και Μυστικές Διδασκαλίες του Έβανς-Γουέντζ και η απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μπόρχες για το Βουδισμό.

2.

Ξεκινώ με μία πολύ απλή αντιστοίχηση εννοιών ανάμεσα στους δύο κόσμους σκέψης:

Σαμσάρα - Νιρβάνα
Σύστημα - Επανάσταση

Για τον κόσμο του παραδοσιακού ή Ζεν Βουδιστή, ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας είναι ο κόσμος των ψευδαισθήσεων ή αλλιώς Σαμσάρα. Σε αυτόν τον κόσμο είμαστε καταδικασμένοι να επανενσαρκωνόμαστε αέναα, εκτός εάν μέσω κάποιου διαλογισμού εκμηδενίσουμε όλες μας τις ψευδαισθήσεις (τουτέστιν τις αισθήσεις) και φτάσουμε στη λεγόμενη Νιρβάνα.

Για τον κόσμο του Νετσάγιεφ, ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε είναι ο κόσμος τον οποίο το εκάστοτε πολιτικό σύστημα μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε. Σε αυτόν τον κόσμο είμαστε υποχρεωμένοι να δουλεύουμε καθημερινά, εκτός εάν μέσω κάποιας ριζικής επανάστασης καταστρέψουμε ολοκληρωτικά αυτό το σύστημα και πετύχουμε έτσι την ποθητή επανάσταση.

3.

Αρχικά αυτές οι δύο προσεγγίσεις φαίνονται αρκετά επιφανειακές και κάποιος μπορεί να μην είναι σε θέση να διαχωρίσει τη θέση των Βουδιστών από αυτήν των Ινδουιστών ή τη θέση του Νετσάγιεφ από αυτές των ορθόδοξων αναρχικών. Υπάρχουν όμως κάποια ιδιαίτερα σημεία και στις δύο προσεγγίσεις που αποτελούν την ειδοποιό - κατ' εμέ - διαφορά των δύο συστημάτων από τα συγγενικά τους ρεύματα.

Ο Βουδισμός παραδέχεται πως εάν κανείς φτάσει στην ποθητή Νιρβάνα και το συνειδητοποιήσει, τότε δεν είναι στην κατάσταση της Νιρβάνα για τον απλούστατο λόγο πως σε αυτήν την κατάσταση δεν υπάρχει συνείδηση. Συνείδηση της Νιρβάνα δε σημαίνει παρά Σαμσάρα, ένα ακόμα παιχνίδι των ψευδαισθήσεων, από τα πλέον ύπουλα θα έλεγε κάποιος.

Ο Νετσάγιεφ προειδοποιεί πως τα εκάστοτε συστήματα προκαλούν εξεγέρσεις - ελεγχόμενες πάντα - δίδοντας στους υπηκόους τους την ψευδαίσθηση της επαναστατικής πράξης ή ακόμα και της ίδιας της επανάστασης. Μια τέτοια επανάσταση δεν είναι παρά ένα ακόμα παιχνίδι του συστήματος που στοχεύει στην πρόσκαιρη εκτόνωση των λαϊκών αποθημένων. Επανάσταση ελεγχόμενη από το σύστημα δεν είναι παρά μέρος του συστήματος.

4.

Και τα δύο συστήματα σκέψης φαίνεται πως συμφωνούν στο ότι ο "εχθρός" μπορεί να νικηθεί μόνο εκ των έσω:

Ο παραδοσιακός κι ο Ζεν Βουδισμός απορρίπτουν, έτσι, τον ινδουιστικό ασκητισμό που έχει την ψευδαίσθηση της τροπής προς τη Νιρβάνα. Ο Βουδισμός προτείνει πως τα πάντα είναι μέρος του παιχνιδιού και πως για να οδηγηθεί κανείς στη Νιρβάνα δε μπορεί να αποκλείσει την καλοπέραση και την ασωτεία. Δε μπορεί να απορρίψει τον κόσμο της ύλης εάν δεν τον έχει ζήσει αρκετά εις βάθος. Βέβαια, αυτό είναι ένα πέρασμα. Δε θα μείνει στην ύλη ο Βουδιστής, μα θα περάσει από κει ώστε να την ξεπεράσει οριστικά. 

Ο Νετσάγιεφ απορρίπτει τους οποιουσδήποτε φανερά ασχολούμενους με την επανάσταση ως επικίνδυνους για αυτήν και ως - άθελά τους έστω - πιόνια του συστήματος, υποβιβάζοντάς τους στην μικρή θέση του εργαλείου/πληροφοριοδότη για τη διετέλεση πλέον μεγαλεπήβολων σχεδίων. Ο ίδιος ο επαναστάτης οφείλει να φορέσει μια "μάσκα," να παρεισφρύσει στο σύστημα λαμβάνοντας καθαρά συστημικές θέσεις, ανεβαίνοντας στα ύψη της πυραμίδας με απώτερο στόχο να το καταστρέψει ολοσχερώς, από τον πυρήνα, μόνο όταν θα έχει φτάσει αρκετά βαθιά μέσα σε αυτό.

Ο κίνδυνος και στις δύο περιπτώσεις είναι σχεδόν ίδιος: στην περιήγησή του στον κόσμο των απολαύσεων, ο μεν Βουδιστής κινδυνεύει να υποκύψει στις τελευταίες, ενώ ο δε επαναστάτης κινδυνεύει να αφομοιωθεί από το σύστημα ξεχνώντας τον σκοπό του. Και οι δύο δικασίες, ο διαλογισμός αυτού του τύπου Βουδιστή και η ολοκληρωτική καταστροφή του συστήματος από τον επαναστάτη είναι μακροχρόνιες και, λόγω της ανθρώπινης φύσης της συνήθειας, ο κίνδυνος να ανατραπεί κάθε τέτοια προσπάθεια είναι μεγάλος.

5.

Μια κριτική εναντίον και των δύο σκέψεων θα μπορούσε να έχει ως εξής:
"Αφού δε μπορεί να υπάρξει συνείδηση της Νιρβάνα, τότε πώς μπορεί κανείς και κηρύττει κάτι το οποίο προφανώς δεν έχει ζήσει;"
ή
"Αφού τα πάντα, ακόμα και οι όποιες επαναστάσεις, είναι μέρος του συστήματος, τότε τι είναι αυτό που προτείνει ο Νετσάγιεφ για μετά την πρόκληση της επανάστασής του;"

Τόσο για το ένα όσο και για το άλλο ερώτημα η απάντηση θα ήταν παρόμοια: αυτές οι ερωτήσεις ανήκουν σε μια αφελή μεταφυσική. Ο κόσμος των ψευδαισθήσεων δεν ξεπερνιέται με την άσκηση περισσότερων ερωτήσεων που αφορούν τις ψευδαισθήσεις. Ο στόχος δεν είναι να τις κατανοήσουμε καλύτερα με περισσότερη σκέψη χτίζοντας πάνω τους. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει καν στόχος και αυτός είναι ο μόνος στόχος. Μεταφράζω αυτούσια την περιγραφή της βουδιστικής παραβολής του βέλους όπως την περιγράφει ο Μπόρχες:

"Κάποιος λαβώθηκε σε μια μάχη και δεν ήθελε να αφαιρέσει το βέλος. Αρχικά θέλει να μάθει το όνομα του τοξότη και την κάστα του, το υλικό του βέλους, το πού ήταν ο τοξότης, το μήκος του βέλους. Καθώς συζητούσαν αυτά τα ερωτήματα, πεθαίνει. 'Εγώ, παρόλα αυτά,' λέει ο Βούδας, 'διδάσκω το πώς να αφαιρεθεί το βέλος.'"

Αντίστοιχα, και ο Νετσάγιεφ δεν προτείνει κάποια ιδανική μορφή κοινωνίας. Ίσως - αυτή είναι καθαρά δική μου πρόταση - να πίστευε πως οποιαδήποτε πρόταση των επαναστατικών ιδεολογιών που τον περιτριγύριζαν (κομμουνισμός, αναρχισμός, εθνικισμός και οι μεταξύ τους προσμίξεις) να ήταν αρκετά εμποτισμένες από το προϋπάρχον σύστημα και άρα εάν υφίστατο μία όντως ριζική επανάσταση καμία από αυτές δε θα ανταποκρινόταν στα νέα μετεπαναστατικά δεδομένα. Ο μόνος στόχος είναι η επανάσταση με οποιοδήποτε κόστος και οποιαδήποτε συζήτηση για το μετά της αποτελεί εμπόδιο για την εκπλήρωσή της, καθώς και στοιχείο αφομοιώσιμο από το σύστημα. 

6.

Ο κόσμος της Σαμσάρα και ο κόσμος του συστήματος έχουν το ιδιαίτερο βαμπιρικό κοινό στοιχείο της δυνατότητας απορρόφησης οποιασδήποτε τάσης εναντίον τους. Ο μόνος τρόπος απαλλαγής από αυτά, εφόσον ζούμε εντός τους, δεν είναι παρά η εκ των έσω απόρριψή τους. Για το Βουδισμό η απόρριψη ονομάζεται διαλογισμός, για το Νετσάγιεφ καταστροφική επανάσταση.Ο πρώτος φαίνεται αρκετά παθητικός και η δεύτερη αρκετά ενεργητική. Ο Βουδισμός θέλει να ξεφύγει από τη Σαμσάρα χωρίς να την καταστρέψει, ενώ ο Νετσάγιεφ θέλει να καταστρέψει το σύστημα δίχως να διαλογιστεί με την επανάσταση.

Κλείνοντας μετα-καταστασιακά αυτό το κείμενο, ίσως μπορεί να γίνει λόγος για έναν διαλογισμό της καταστροφικής επανάστασης και για μια καταστροφική επανάσταση του διαλογισμού. Εάν αυτή η πρόταση είναι σωστή, ο επαναστάτης που διατηρεί στο πίσω μέρος του μυαλού του λίγο Βουδισμό και λίγο Νετσάγιεφ, ίσως θέσει σε συμμετρία τις ενεργητικές και τις παθητικές του τάσεις προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα προς την ολοκληρωτική εξάλειψη του συστημικού κόσμου των ψευδαισθήσεων. Με αυτό το κείμενο να αποτελεί μέρος του.

6+1.

Μια τελευταία παρατήρηση μεταφυσικής και αριθμητικής φύσεως. Πρωτού η μητέρα του Βούδα μάθει πως είναι έγκυος σε αυτόν ονειρεύεται πως εισέβαλε εντός της από την αριστερή πλευρά της ένας λευκός ελέφαντας με έξι προβοσκίδες, - ανεξήγητο γιατί - που σύμφωνα όμως με το Μπόρχες συμβολίζουν τις έξι κατευθύνσεις: πάνω, κάτω, εμπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά. 

Ο Νετσάγιεφ χωρίζει τους ανθρώπους σε έξι κατηγορίες ανάλογα με το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον ψυχρό επαναστάτη για την εκτέλεση του σκοπού του. Το γιατί οι κατηγορίες είναι έξι και όχι λιγότερες ή περισσότερες δεν αναλύεται κάπου.

Ο αριθμός έξι, λοιπόν, είναι παρών και στα δύο σύμπαντα. Η παρατήρηση αυτή είναι μια απλή καταγραφή σύμπτωσης.

Παραθέτω τέλος τα τρία κείμενα που στάθηκαν αφορμή για αυτό το κείμενο:

Η Κατήχηση του Επαναστάτη του Νετσάγιεφ:
http://www.marxists.org/subject/anarchism/nechayev/catechism.htm
Η ομιλία του Μπόρχες για το Βουδισμό:
http://www.southerncrossreview.org/48/borges-buddhism.htm
Θιβετανική Γιόγκα και Μυστικές διδασκαλίες του Έβανς-Γουέντζ:
http://www.scribd.com/doc/35504018/Tibetan-Yoga-and-Secret-Doctrines

5 σχόλια:

  1. Ωραίο κείμενο καταρχάς! Σε συγχαίρω για την ικανότητα σου να δομείς τον λόγο σου τόσο αριστοτεχνικά!
    Τώρα όσον αφορά το περιεχόμενο του κειμένου έχω αρκετές διαφωνίες που προκύπτουν από την λίγη μου πείρα και με τις δύο λογικές.
    Στην 3η παράγραφο θα διαφωνήσω με την ανικανότητα για συνειδητοποίηση της νιρβάνα. Δεν εχω φτάσει σε νιρβάνα, αλλά μέσα από τους διαλογισμούς φτάνεις σε μια κατάσταση αποδοχής του κόσμου ως έχει και αγάπης για όλη την πλάση. Η συνείδηση του ότι η οπτική σου μετατοπίστηκε διατηρείται. Εννοείται σε αυτήν το στάδιο προς την νιρβάνα μπορείς να διατηρηθείς για όσο το προσπαθείς. Είναι ένας δρόμος που χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια. Κρατάω ανοιχτό το ενδεχόμενο να λέω βλακίες όμως και η συγγραφέας του βιβλίου που ανέφερες να ξέρει κάτι παραπάνω.
    Στην ίδια παράγραφο μου φαίνεται πως ο Νετσάγιεφ συγχέει κοινωνικό και κρατικό σύστημα.
    Υποπτεύομαι ότι αυτό δεν έγινε καταλάθος. Ο αντικοινωνισμός συχνά καταλήγει να ειναι κρατισμός. Σε κάποια σημεία μου θυμίζει τον Μακιαβέλι και το γενικότερο συνομωσιολογικό ρεύμα. Το πρόβλημα με το "ολα ειναι στημένα" είναι οτι ποτέ δεν μπορείς να το αποδείξεις και αρκείσε σε ένα "μα φυσικα, αφού ειναι στημένα". Αλλά αυτη η θεωρηση μου φαίνεται εξίσου παράλογη με το "υπαρχει θεός και δεν φαίνεται γιατι είναι θεός και πρεπει να ειναι αόρατος σαν τζαμι που πλύθηκε απο Αζαξ".
    Στην 4η παράγραφο, βρίσκω λάθος αυτό που αναφέρεται για τον Βουδιστή ότι συνειδητά αφήνεται στα χέρια της Μάρα για να την νικήσει. Εχω διαβάσει μερικά βιβλία γύρω από τον βουδισμό, ποτέ δεν πέτυχα κάπου κάποιου τέτοιου είδους πληροφορία.Ίσως να διάβασα κάτι πολύ λάιτ; Ποιος ξερει.. Δεν νομίζω πάντως πως ο βουδιστής "παλεύει" δαίμονες. Περισσότερο τους αγνοεί θα λεγα. Οι βουδιστές δεν ειναι μαζόχες με το πρόσχημα της απελευθέρωσης. Ίσα ίσα αγαπάνε την ζωή, τα δεντράκια και τα ζωάκια. Εμπειρικά θα λεγα οτι ο μαζοχισμός δεν φέρνει απελευθέρωση. Απελευθέρωση φέρνει μόνο η έλλειψη επιθυμιών κατα το δύναμει. Αλλο το bdsm αλλο η κηπουρικη.
    Ο Νετσάγιεφ σε ποιο σημείο της ζωής του κατάφερε να κάνει επανάσταση εκ των εσω; Ηγέτης της επανάστασης δεν προσπαθούσε να γίνει; Προσωπικά πιστεύω πως η δυνατοτητα ενός εγκέφαλου να υποκρίνεται είναι περιορισμένη και οτι απο κάποια σημεία και επειτα καταρέει. Δεν εχω το παράδειγμα κάποιου που να έχεικάνει μια επάνασταση εκ των έσω. Εννοώ αληθινή επανάσταση όχι να φλιπάρει μια μερα και να σφάξει κόσμο. Στο κάτω κάτω δεν χρειάζεται καν να γίνεις αξιωματούχος για να κάνεις κάτι τέτοιο. Ασε που θεωρω νοσηρο να υποκρινεσαι στους ανθρωπους τους οποιους υποτιθεται πας να ελευθερωσεις.
    Δεν μου φαίνεται πολύ υγιής η λογική του Νετσάγιεφ και για όσο καιρό ήμουν επηρεασμένος απο τέτοιου είδους ιδέες βασανίστηκα με μηδενικά αποτελέσματα. Ίσως βέβαια κάποιος άλλος να έχει καταφέρει κατι καλύτερο.
    Τέλος, βλέπωντας την παραγραφο 6 θα πω ναι οτι συμφωνω οτι ο διαλογισμος μπορεί να βοηθήσει εναν πολιτικο σαμποτερ να τα καταφέρει. Παρ'αυτά έχω κάποιες ενστάσεις γιατί νομίζω ότι όσο περισσότερο ανεβαίνεις στην κυριαρχία της κοινωνίας τόσο πιο γουρλωμένα είναι τα ματια των υφιστάμενων σου ψάχνωντας κάποιο σου ψέμα και κάποιο σου ψεγάδι ωστε να σου επιτεθούν. Ο διαλογισμός και συνήθειες που φαίνεται πως συντελούν σε πνευματική ανασυγκρότηση τραβάνε επικύνδινα την προσοχή. Ίσως βέβαια με καλο micromanagement να είναι βατό να διατηρήσεις τετοιες συνήθειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θενξ για το σχόλιο! Αναφορικά με τη συνειδητοποίηση της Νιρβάνα, αυτή έχει να κάνει καθαρά με το βουδιστικό ρεύμα που ακολουθεί κανείς. Αν δεν απατώμαι κι εγώ, αυτό που αναφέρω ανήκει στο δρόμο της Μαχαγιάνα (μετεξέλιξη του παραδοσιακού Βουδισμού κυρίως στο Θιβέτ), ενώ αυτό που αναφέρεις υπόκειται στη Χιναγιάνα. Διαφορετικές προσεγγίσεις, αλλά γι' αυτό εμένω σε αυτήν τη σύγκριση στο να αναφέρομαι στον παραδοσιακό και τον Ζεν Βουδισμό (που άλλωστε με αυτά έχω ασχοληθεί).
    Από τη ζωή (βιογραφία;) του Βούδα γίνεται νομίζω φανερή αυτή η θέση της απόρριψης των επίγειων μέσα από την ενασχόληση μαζί τους. Και το βρίσκουμε περισσότερο ως πρακτική στο Ζεν Βουδισμό. Οι Θιβετανοί δεν το τηρούν πολύ. Ναι, συμφωνώ πως δεν είναι μαζόχες. Είναι η συμφιλίωση με όλο το περιβάλλον που θα οδηγήσει και στην ικανότητα αγνόησής του. Το ΟΛΟ το περιβάλλον σημαίνει όμως ΟΛΟ το περιβάλλον - το οποίο ανήκει στη Σαμσάρα. Συμφιλίωση με τα ζωάκια σημαίνει συμφιλίωση και με τον άνθρωπο κοκ.
    Για το Νετσάγιεφ τώρα. Δε μπήκα σε ανάλυση της ζωής του Νετσάγιεφ, μιας και όντως η ζωή του δεν είχε και τόσα να κάνει με το αυτούσιο κείμενό του. Αναφέρομαι στη ζωή του μόνο σχετικά με το τι μορφής ήταν ο περίγυρός του. "Συμφιλιώθηκε" με τους πάντες για κάποιο διάστημα (ξεχωριστά με τον καθέναν) με αποτέλεσμα να παραδώσει μια Κατήχηση του Επαναστάτη που προφανώς δε διεκπεραίωσε ποτέ.
    Μια μικρή σημείωση που εν τέλει δεν έβαλα στο κείμενο: Ο Βουδισμός όπως και ο Σαμανισμός και ο Τεκτονισμός είναι από τις μόνες τάσεις πνευματισμού που χαίρουν κοινής αποδοχής και που η πρακτική τους δεν αποκλείει την πρακτική άλλων τάσεων. Πχ κάποιος μπορεί να είναι Βουδιστής, αλλά και Καθολικός από τη μεριά του Βουδισμού. Δε θα υπάρξει απαγόρευση, ενώ ένας Καθολικός δε μπορεί να είναι και Βουδιστής από την πλευρά του Καθολικισμού. Αντίστοιχα και στη θεωρία του Νετσάγιεφ, ένας επαναστάτης μπορεί να φοράει την όποια μάσκα (γραφειοκράτη, στελέχους, πολιτικού, υψηλά ιστάμενου κοκ) και να διατηρεί το ρόλο του επαναστάτη. Για το σύστημα όμως κανένας από τους προαναφερθέντες ρόλους δε μπορεί να ενέχει την αποδοχή μιας επαναστατικής νόρμας.
    Τέλος επαναλαμβάνω πως δεν παίρνω θέση υπέρ κανενός από τα δύο γίγνεσθαι, απλώς νομίζω πως βρήκα κάποιες παραλληλίες. Γενικά η απολυτότητα φέρνει σύγχυση επειδή ακριβώς τίποτα δεν είναι απόλυτο. Το να πεις όλα είναι στημένα ή όλα είναι Σαμσάρα το μόνο που δημιουργεί στον μέσο άνθρωπο είναι απόγνωση. Γι' αυτό και οι περισσότεροι Βουδιστές δεν είναι Ζεν Βουδιστές (κι ας είναι πιο "εύκολος" ο δρόμος), γι' αυτό και οι περισσότεροι αναρχικοί μισούν το Νετσάγιεφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμ... θα ταν σωστο ενας βουδιστης να αγνοησει καποιον που πεθαινει επειδη η προσπαθεια για ζωη ειναι υλιστικη;
      Θα πρεπε να ακολουθησουμε τις διδασκαλιες καποιου που δεν τις εκανε ο ιδιος εφαρμογη; Ενεχει κινδυνους αυτο;
      Νομίζω οι παραλληλίες που βρίσκεις εχουν να κανουν με το τι προσπαθείς να κανεις.
      Εγω πχ εβρισκα ως κοινο χαρακτηριστικο τους το οτι ειναι τροποι "να την παλεψεις". Για εσένα ειναι τροποι "να κανεις επανασταση", οποτε ναι θα δεις κοινα γυρω απο αυτο το ζητημα.
      Ισως να μπορεις οντως να βγάλεις μια νεα διδασκαλια ζεν αναρχισμου. Θα ναι πολυ ενδιαφερον.
      Περιμενω νεα κείμενα επι αυτού.

      Διαγραφή
  3. Όπως κατανοώ το Ζεν Βουδισμό, έχει να κάνει περισσότερο με το ένστικτο και τη περίσταση. Θα σώσω κάποιον που πεθαίνει αν μου βγει. Αλλά δεν είμαι ο χριστιανός που απαγορεύει την επιλογή της ευθανασίας για να σώσει αυτόν που από λάθος θέλει να πεθάνει, ενώ σίγουρα θα πεθάνει.
    Οι λέξεις (οι εικόνες, οι διδασκαλίες) είναι βουβές. Ασχέτως με το ποιος τις έγραψε, υπάρχουν. Το αν κάποιος θα εμπνευστεί και θα ακουλουθήσει κάποιες είναι προσωπικό ζήτημα, ασχέτως δασκάλου. Πόσες φορές δε μας ήρθε μία καλή ιδέα που απορρίψαμε επειδή δε μας βόλευε;
    Το να κάνεις επανάσταση είναι ένας τρόπος να την παλέψεις και, ειδικά σήμερα, ισχύει και το ανάποδο.
    Νομίζω ο ζεν αναρχισμός υπάρχει ήδη http://en.wikipedia.org/wiki/Buddhist_anarchism

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομιζω η λογική πισω απο το να μην προσχεδιαζεις ειναι οτι αν προσχεδιαζεις τοτε δινεις πολλες ελπιδες. Και οταν δινεις πολλες ελπιδες θα φερεις και πολυ πονο. Απο αυτην την αποψη οι βουδιστες ναι ειναι εναντιοι στον σταλινικο ιμπεριαλισμο. Κι εγω συμφωνω με αυτο. Πολλη οργανωση υποδηλωνει μια βαθεια πνευματικη αδυναμια να δεχτεις το συμπαν ως εχει. Η προσπαθεια των ανθρωπων να αγγιξουν την αθανασια μπορει να θαυμαζεται αλλα ταυτοχρονα δειχνει πολυ ψψυχολογικο πονο.
      Iznogold

      Διαγραφή